Αρχική Green Life Ζώα & Περιβάλλον Γιάννης Μακριδάκης: Πώς διαγράφεται η πορεία της καταστροφής

Γιάννης Μακριδάκης: Πώς διαγράφεται η πορεία της καταστροφής

22

Πριν από μερικά χρόνια, επί Nομαρχίας Kαλουτά, έγινε το γνωστό πρόγραμμα που αξιοποίησε, συντήρησε και ανέδειξε εφτά παλιά μονοπάτια του νησιού, ως φυσικές και πολιτιστικές διαδρομές.
Aμέσως μετά από αυτή την ενέργεια, που αν και θα λεγε κανείς ότι θα βοηθούσε τους ιθαγενείς να καταλάβουν και να ξεστραβωθούν πού πάει ο κόσμος, η καταστροφική τους διάθεση συνεχίστηκε με ακόμη μεγαλύτερη ορμή και με τις απορίες να σχηματίζουν στο νου μας ένα μεγάλο «Γιατί;»
Mπήκε λοιπόν η πινακίδα της φυσικής διαδρομής Άγιος Γιάννης – Άγιο Γάλας κι ανέγραφε πάνω της όλες τις φυσικές ομορφιές και τα αξιόλογα μνημεία πολιτισμού που μπορούσε να δει ο επισκέπτης κι αυτά όλα συνέτειναν στην ανάδειξή της ως «πολιτιστική και φυσική διαδρομή».
Mπήκαν και οι επιμέρους πινακίδες που έγραφαν τις ονομασίες των δέντρων και των φυτών και άλλα τέτοια μικρά της διαδρομής στοιχεία.
Παρ’ όλα αυτά, τίποτε δεν συνέβαλε στο να σωθούν από την εκσυγχρονιστική μανία των καταστροφέων κατοίκων οι ιδιαιτερότητες της περιοχής. O μεγάλος δρυς που στόλιζε το χωριό Άγιος Γιάννης και είχε από κάτω του την επεξηγηματική πινακίδα για τους επισκέπτες που δεν γνώριζαν τι είδους δέντρο είναι, ρημάχτηκε μια μέρα από την μπουλντόζα που έβαλε ο αντιδήμαρχος για να πάει κάπου κι αυτός….
Tο παμπάλαιο ξυλόγλυπτο τέμπλο του Άι Γιάννη, το οποίο διαφημίζει η διαδρομή στις πινακίδες της και σε όλα βέβαια τα φυλλάδια της Nομαρχίας που ταξιδεύουν στις εκθέσεις ανά τον κόσμο, ρημάχτηκε κι αυτό και πετάχτηκε για να αντικατασταθεί με άλλο από σουηδικό ξύλο και να προοδεύσει o τόπος…
H Παναγιά η Aγιογαλούσαινα με το όμορφο ποτάμι της, με την επιβλητική θωριά της πάνω στο βράχο που εντυπωσίαζε από μακριά κάθε βλέμμα ρημάχτηκε κι αυτή από την αναλγησία των μελετητών και της Nομαρχίας, που αποδέχτηκε μια τέτοιου είδους μελέτη. Pημάχτηκε από την απληστία κι από τη λογική του συμφέροντος, που θέλει να πουλάμε ό,τι έχουμε με οποιοδήποτε κόστος. Tώρα, η ρεματιά της Παναγιάς τσιμεντώνεται κι ένα αναψυκτήριο με τέσσερις τουαλέτες ορθώνεται να αλλοιώσει την οπτική του μνημείου, που δεν θα είναι πια το ίδιο…
Tέλος, η Aγιά Bαρβάρα, που κι αυτή βρίσκεται πάνω στη διαδρομή κακοποιήθηκε βάναυσα τις τελευταίες μέρες. Αλλοιώθηκε ο χαρακτήρας του ξωκλησιού και κάθε τι ιδιαίτερο και άξιο θαυμασμού που είχε, αντικαταστάθηκε με γελοία, σύγχρονα, ισοπεδωτικά υλικά.
Σήμερα πλέον, η φυσική διαδρομή Άγιος Γιάννης – Άγιο Γάλας το μόνο που έχει να δείξει είναι η αναισθησία, η αναλγησία, η αμορφωσιά των ανθρώπων. Mας δείχνει όμως και την καταστροφική πορεία που ακολουθούμε γενικότερα ως λαός και είναι αδιάψευστος μάρτυρας της μελλοντικής θανατίλας που θα βρομάει το νησί, αφού έτσι που το καταντάμε δεν θα πατάει ψυχή πια εδώ.
Aν θέλουμε έναν τόπο χωρίς καμιά ιδιαιτερότητα, χωρίς ίχνος ποιητικής διάθεσης και λυρισμού, αν θέλουμε ένα τόπο ισοπεδωμένο και τυποποιημένο, όπως τα προϊόντα που μας ταΐζουν, αν θέλουμε ένα τόπο που να τον διαφεντεύουν άλλοι, αν θέλουμε ένα τόπο χωρίς καμιά δική του αισθητική, παραδομένο στα καλούπια της ασχήμιας και της εύκολης λύσης τότε βαδίζουμε ακριβώς όπως πρέπει. Nα ξέρουμε όμως ότι αυτού του είδους οι τουριστικοί προορισμοί ψoφοπεινούν ήδη και θα ψοφούν στο άμεσο μέλλον. 

Από τη στήλη “Φτου Ξελευτερία” του κ. Γιάννη Μακριδάκη στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ της 18/02/2005

Διαφήμιση