Η Δημοτική Αναπτυξιακή Επιχείρηση Χίου ενημερώνει οτι λόγω έλλειψης της κόπιας από την εταιρεία, η προβολή της ταινίας ” ΕΝΝΕΑ ΖΩΕΣ ” θα αναβληθεί και θα προβληθεί στις11 & 12 Σεπτεμβρίου .
Στη θέση της θα προβληθεί η ταινία ” Η ΔΙΠΛΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΒΕΡΟΝΙΚΑ”
Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα – La Double Vie de Veronique
Στη θέση της θα προβληθεί η ταινία ” Η ΔΙΠΛΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΒΕΡΟΝΙΚΑ”
Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα – La Double Vie de Veronique
Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του μεγάλου Πολωνού σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι, η ταινία που τον τοποθέτησε στην “ελίτ” των μεγάλων δημιουργών και, αναμφισβήτητα, μία πολύ σημαντική στιγμή για τον παγκόσμιο κινηματογράφο, επανακυκλοφορεί στις αίθουσες με καινούριες κόπιες.
Μια γυναίκα μοιρασμένη σε δύο σώματα, με δυο καρδιές που χτυπούν τους ίδιους χτύπους, η μια στην Πολωνία, η άλλη στο Παρίσι μπλέκονται, μπερδεύονται, αλληλοεξαρτώνται και αλληλοκαθορίζονται, αν και δεν συναντιούνται ποτέ.
Με πανέμορφες μουσικές από τον Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ, ασύλληπτη φωτογραφία και την Ιρέν Ζακόμπ να καθηλώνει στο διπλό ρόλο δύο γυναικών που αν και δεν γνωρίζονται, νιώθουν και δρουν ως προέκταση η μία της άλλης, η “Βερόνικα” διερευνά ιδέες όπως η ταυτότητα, το προαίσθημα, οι
ανθρώπινες σχέσεις και, κυρίως, η ψυχή.
ανθρώπινες σχέσεις και, κυρίως, η ψυχή.
Με τη Διπλή Ζωή της Βερόνικα, ο Κισλόφσκι έγινε ευρύτερα γνωστός στο πλατύ κοινό. Η ταινία άρεσε πολύ, ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης ταινίας, κέρδισε βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής και FIPRESCI στο Φεστιβάλ Καννών το 1991 και έφερε στο προσκήνιο μια όμορφη και πολύ καλή ηθοποιό την Ιρέν Ζακόμπ, η οποία κέρδισε και το βραβείο ερμηνείας στο ίδιο φεστιβάλ.
O Σκηνοθέτης
Ο Κριστόφ Κισλόφσκι, μία από τις κυρίαρχες κινηματογραφικές μορφές στην ανατολική Ευρώπη, γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1941. Στα πρώτα του χρόνια αναγκάστηκε να μετακινηθεί σε αρκετές πόλεις, ενώ σε ηλικία 16 ετών γράφτηκε σε σχολή πυροσβεστών, την οποία παράτησε πολύ σύντομα. Για να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία ξαναγύρισε στα θρανία, παρακολουθώντας μαθήματα για το επάγγελμα του τεχνικού θεάτρου. Το 1965, μετά από δύο προηγούμενες αποτυχημένες αιτήσεις, έγινε τελικά δεκτός στην περίφημη Κινηματογραφική Σχολή του Λοντζ και την επόμενη χρονιά γύρισε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του “Tramwaj” (1966). Το 1969 αποφοίτησε από τη σχολή έχοντας γυρίσει τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, και για τα επόμενα χρόνια σκηνοθέτησε αρκετά ντοκιμαντέρ.
Ο Κριστόφ Κισλόφσκι, μία από τις κυρίαρχες κινηματογραφικές μορφές στην ανατολική Ευρώπη, γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1941. Στα πρώτα του χρόνια αναγκάστηκε να μετακινηθεί σε αρκετές πόλεις, ενώ σε ηλικία 16 ετών γράφτηκε σε σχολή πυροσβεστών, την οποία παράτησε πολύ σύντομα. Για να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία ξαναγύρισε στα θρανία, παρακολουθώντας μαθήματα για το επάγγελμα του τεχνικού θεάτρου. Το 1965, μετά από δύο προηγούμενες αποτυχημένες αιτήσεις, έγινε τελικά δεκτός στην περίφημη Κινηματογραφική Σχολή του Λοντζ και την επόμενη χρονιά γύρισε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του “Tramwaj” (1966). Το 1969 αποφοίτησε από τη σχολή έχοντας γυρίσει τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, και για τα επόμενα χρόνια σκηνοθέτησε αρκετά ντοκιμαντέρ.
Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας είναι το “Personel” (1975) το οποίο κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Μανχάιμ. Η συγκεκριμένη ταινία όπως
και η επόμενή του (“Το Σημάδι” – 1976) είναι έργα κοινωνικού ρεαλισμού με ένα εξαιρετικά μεγάλο επιτελείο ηθοποιών. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και με τις ταινίες “Ερασιτέχνης ινηματογραφιστής” (1979) – κέρδισε το Μέγα Βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας – και “Blind Chance”
(“Przypadek” – γυρίστηκε το 1981 αλλά εξαιτίας λογοκρισίας προβλήθηκε το 1987), μόνο που εδώ δίνει έμφαση περισσότερο στο άτομο παρά στο κοινωνικό σύνολο. Η ταινία “Δίχως Τέλος” (1984) είναι ίσως η πιο ξεκάθαρη, πολιτικά, ταινία του, ενώ ο περίφημος κύκλος ταινιών με γενικό τίτλο “Ο
Δεκάλογος” αποτελείται από 10 ταινίες μικρού μήκους εμπνευσμένες από τις Δέκα Εντολές. Από αυτόν τον κύκλο ταινιών προέκυψαν και οι μεγαλύτερου μήκους αριστουργηματικές εκδοχές του πέμπτου και έκτου επεισοδίου με τον τίτλο “Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο”(1988) και “Μικρή Ερωτική Ιστορία” (1988). Οι ταινίες που τον έκαναν γνωστό στο ευρύ κοινό και του χάρισαν τη διεθνή αναγνώριση είναι οι τέσσερις τελευταίες δημιουργίες της ζωής του:”Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα” (1991) και ο κινηματογραφικός κύκλος “Τρία Χρώματα: Η Μπλε/Λευκή/Κόκκινη Ταινία” (1993-1994).
και η επόμενή του (“Το Σημάδι” – 1976) είναι έργα κοινωνικού ρεαλισμού με ένα εξαιρετικά μεγάλο επιτελείο ηθοποιών. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και με τις ταινίες “Ερασιτέχνης ινηματογραφιστής” (1979) – κέρδισε το Μέγα Βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας – και “Blind Chance”
(“Przypadek” – γυρίστηκε το 1981 αλλά εξαιτίας λογοκρισίας προβλήθηκε το 1987), μόνο που εδώ δίνει έμφαση περισσότερο στο άτομο παρά στο κοινωνικό σύνολο. Η ταινία “Δίχως Τέλος” (1984) είναι ίσως η πιο ξεκάθαρη, πολιτικά, ταινία του, ενώ ο περίφημος κύκλος ταινιών με γενικό τίτλο “Ο
Δεκάλογος” αποτελείται από 10 ταινίες μικρού μήκους εμπνευσμένες από τις Δέκα Εντολές. Από αυτόν τον κύκλο ταινιών προέκυψαν και οι μεγαλύτερου μήκους αριστουργηματικές εκδοχές του πέμπτου και έκτου επεισοδίου με τον τίτλο “Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο”(1988) και “Μικρή Ερωτική Ιστορία” (1988). Οι ταινίες που τον έκαναν γνωστό στο ευρύ κοινό και του χάρισαν τη διεθνή αναγνώριση είναι οι τέσσερις τελευταίες δημιουργίες της ζωής του:”Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα” (1991) και ο κινηματογραφικός κύκλος “Τρία Χρώματα: Η Μπλε/Λευκή/Κόκκινη Ταινία” (1993-1994).
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Κισλόφσκι
Ηθοποιοί: Ιρέν Ζακόμπ
Διάρκεια: 98’
Παραγωγή: Γαλλία, Πολωνία,Νορβηγία – 1991
Ηθοποιοί: Ιρέν Ζακόμπ
Διάρκεια: 98’
Παραγωγή: Γαλλία, Πολωνία,Νορβηγία – 1991
Διαφήμιση
