Αρχική Νέα Τοπικά Καταγγελία γιατρού για τις Δικαστικές Φυλακές Χίου

Καταγγελία γιατρού για τις Δικαστικές Φυλακές Χίου

26

 Τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο χώρο του ιατρείου αλλά και γενικότερα στις Δικαστικές Φυλακές Χίου καταγγέλλει με έκθεσή της στον Προϊστάμενό της, Διοικητή του Γενικού νοσοκομείου Χίου, η αγροτική γιατρός των φυλακών.
   Η κα Κυριακούλα Λημνιούδη σε μια πολυσέλιδη αναφορά, την οποία κοινοποιεί και στο Διευθυντή των Δικαστικών Φυλακών Χίου, αναφέρεται στις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στο χώρο του ιατρείου, που είναι ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρο και με εμφανή σημάδια από περιττώματα ποντικών ακόμα και πάνω στο γραφείο.
   Η αναφορά της γιατρού δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ, όπου η αγροτική γιατρός σημειώνει εκτός την ακαταλληλότητα του χώρου, τη δυσκολία συνεργασίας με τη Διοίκηση των φυλακών τόσο για τη μεταφορά ασθενών στο νοσοκομείο, την προμήθεια των απαιτούμενων φαρμάκων και όχι των πιο… φτηνών, την τήρηση των κανόνων που αφορούν το διαιτολόγιο των αρρώστων και τις συνθήκες υγιεινής στις φυλακές.
   «Κάνω αυτή την αναφορά διότι επιθυμώ να κάνω την εργασία μου όπως ορίζει ο νόμος και όπως με υποχρεώνει ο όρκος που έδωσα ως Ιατρός.
   Οφείλω να τα αναφέρω όλα αυτά ως Ιατρός και ως άνθρωπος, παρόλο που με αυτή μου την κίνηση γνωρίζω ότι κάποιοι θα εναντιωθούν και ίσως κινδυνέψω να χάσω τη δουλειά μου και ίσως ακόμα και τη σωματική μου ακεραιότητα.
   Θέλω να πιστεύω ότι στην Ελλάδα του 2008 δεν είναι δυνατόν κάποιος να χάσει τη δουλειά  του επειδή προσπαθεί να την κάνει νόμιμα και όχι παράνομα», καταλήγει στην αναφορά της η γιατρός.

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΙΑΤΡΟΥ ΓΑΙ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΧΙΟΥ

Όλο το κείμενο της αγροτικής ιατρού για τις συνθήκες περίθαλψης στις φύλακες Χίου.

 

 

Ονομάζομαι Κυριακούλα Λυμνιούδη και είμαι αγροτικός ιατρός στις φυλακές Χίου.

Μέχρι προ μίας εβδομάδας εξέταζα τους ασθενείς στο χώρο του αρχιφυλακίου, διότι ο χώρος τον οποίον οι φυλακές διαθέτουν ως ιατρείο ήταν ακατάλληλος.
Όμως πρόσφατα, πληροφορήθηκα από την υποδιευθύντρια , ότι πρέπει να εξετάζω στον «μη κατάλληλο» χώρο λόγω του ότι το υπουργείο δικαιοσύνης ζήτησε να μη περνάνε την κιγκλίδα πάνω από 2 κρατούμενοι.
Αυτή η διαταγή του υπουργείου  λογικά δεν θα έπρεπε να δημιουργεί πρόβλημα , μιας και θα μπορούσαν όντως να κατεβάζουν έναν έναν τους κρατούμενους, για να τους εξετάζω.
Ζήτησα να δω το έγγραφο που έστειλε το υπουργείο αλλά δεν με άφησε λέγοντας ότι είναι άκρως εμπιστευτικό προς εκείνη και μόνο.
Ο χώρος στον οποίο εξετάζω,  είναι ακατάλληλος και ανθυγιεινός και δύναται να δημιουργήσει προβλήματα υγείας και σε εμένα την ίδια αλλά και στους κρατουμένους.
Παρακάτω παραθέτω τα προβλήματα που αντιμετωπίζω στο χώρο εργασίας μου.
Τη πρώτη μέρα, όταν εισήλθα στο χώρο, μπορούσαν να παρατηρηθούν περιττώματα τρωκτικών ακόμα και πάνω στο γραφείο.
Επίσης επειδή γνώριζα ότι υπάρχουν κοριοί στο χώρο μετά την κιγκλίδα,  και ο χώρος του «ιατρείου» βρίσκεται σε αυτήν ακριβώς τη περιοχή, ανησύχησα για την ύπαρξη κοριών και στο χώρο που θα γινόταν η εξέταση των ασθενών.
Αμέσως τηλεφώνησα στην υποδιευθύντρια των φυλακών η οποία εκείνες τις ημέρες εκτελούσε χρέη διευθυντή (ο διευθυντής είχε άδεια).
Της είπα ότι ο χώρος είναι επικίνδυνος για την υγεία μου και ότι αρνούμαι να εξετάσω εκεί.
Μου είπε ότι αν αρνηθώ υπάρχει περίπτωση να με κρίνουν ακατάλληλη για την εργασία στις φυλακές και να χάσω τη δουλειά μου.

Με αυτό το φόβο λοιπόν, αναγκάστηκα τελικά  να ξεκινήσω να εργάζομαι σ αυτόν τον ακατάλληλο χώρο αφού έβαλαν κάποιο κρατούμενο να καθαρίσει λίγο.
Ο χώρος αυτός είναι πολύ υγρός. Σε ορισμένα σημεία η  μούχλα είναι εμφανής και παντού υπάρχει δυσοσμία.
Δεν υπάρχει παράθυρο , πράγμα που καθιστά τον αερισμό του χώρου απόλυτα αδύνατο.
Υπάρχει νιπτήρας για να καθαρίζει ο ιατρός τα χέρια του μετά την εξέταση. Όμως προφανώς οι υδραυλικές εγκαταστάσεις είναι τόσο παλιές που παντού σε αυτές διακρίνεται σκουριά.
Όταν κάποιος πλύνει τα χέρια του εκεί, νοιώθει πραγματικά ότι λερώθηκε περισσότερο και όχι ότι απολυμάνθηκε. (προφανώς λόγω των εγκαταστάσεων το νερό είναι βρώμικο, γιατί όταν πλένομαι από το νερό της τουαλέτας δεν υπάρχει η ίδια αίσθηση ότι τα χέρια «κολλάνε» μετά το πλύσιμο.)
Όμως σε χώρο ιατρείου χρειάζεται να υπάρχει αν μη τι άλλο , καθαρό νερό.
Χρειάστηκε να κάνω αλλαγή τραύματος σε κάποιον ασθενή και δεν υπήρχε κάποιο καθαρό σημείο που να μπορεί να ακουμπήσει το τραυματισμένο χέρι του ώστε να μη μολυνθεί.
Μετά τη πρώτη μέρα εργασίας μου σε αυτό το χώρο παρουσίασα κάποια εξανθήματα.
Επισκέφτηκα δερματολόγο ο οποίος μου είπε ότι ήταν δήγμα (τσίμπημα ) κοριού.

Είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 2008 να φοβάται ο ιατρός να μπει στο χώρο εργασίας του, επειδή γνωρίζει ότι θα φύγει από εκεί με δήγματα κοριών  ;
Για να μη μιλήσουμε για την έκθεση σε περιττώματα τρωκτικών η οποία είναι γνωστή αιτία μόλυνσης από λεπτοσπείρωση.
Όσων αφορά την ανθυγιεινότητα στο χώρο εργασίας μου, αυτή τη στιγμή είμαι 3 μέρες άρρωστη με 39 πυρετό λόγω της ανυπόφορης υγρασίας στο χώρο εργασίας μου και αναγκάστηκα να λείψω από τη δουλειά μου με αναρρωτική άδεια.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται κάθε λίγο, διότι απασχολούμαι και στη μονάδα τεχνητού νεφρού και ήδη έγιναν παράπονα επειδή έλειψα 3 μέρες με αναρρωτική άδεια.
Ο νόμος στον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας γενικών καταστημάτων κράτησης ΦΕΚ Β 463/17-4-2003 ΑΡΘΡΟ 44 Παράγραφος 4 , περί καθηκόντων υγειονομικού προσωπικού αναφέρει « Φροντίζει τον ασθενή κρατούμενο με τη δημιουργία του κατάλληλου θεραπευτικού περιβάλλοντος, ώστε ο ασθενής να απολαμβάνει την καλύτερη δυνατή σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία.»
Αυτή τη στιγμή ο θεραπευτικός χώρος που υπάρχει ΒΛΑΠΤΕΙ την υγεία του ασθενούς και του ιατρού.
Το να συνεχίζω να εργάζομαι σε αυτό τον χώρο είναι παράνομο.
Είναι λοιπόν δικό μου καθήκον να φροντίσω ο χώρος να είναι κατάλληλος.
Με αυτή την αναφορά απλά ακολουθώ το γράμμα του νόμου.

Ζητώ μέχρι να φτιάξουν οι συνθήκες εργασίας να μεταφερθώ σε άλλο πιο κατάλληλο χώρο.
2. Έλλειψη χώρου η οποία συνεπάγεται έλλειψη ασφάλειας και καθιστά αδύνατη την κλινική εξέταση.
Ο χώρος που αυτή τη στιγμή αποκαλείται ιατρείο,  θυμίζει ένα μικρό κελί.
Είναι ένα μικροσκοπικό δωμάτιο στο οποίο χωράνε μόνο δύο άτομα. Ο ιατρός και ο ασθενής.
Ο φύλακας λόγω έλλειψης χώρου στέκεται συνήθως έξω από το ιατρείο, πράγμα που μειώνει αυτόματα την ασφάλεια του εκάστοτε ιατρού.
Ζητήθηκε από  ασθενή να ξαπλώσει στο κρεβάτι του ιατρείου για ψηλάφηση της κοιλιακής χώρας και ήταν αδύνατον ο ασθενής να ξαπλώσει με τα πόδια τεντωμένα και να χωρέσει, διότι ακριβώς εκεί που τελειώνει το κρεβάτι, αρχίζει το γραφείο.
Δεν υπάρχει χώρος για να γίνει καν η εξέταση του ασθενούς.
Έλλειψη απαραίτητου ιατρικού εξοπλισμού
Πιεσόμετρα (Μέχρι  4 Νοεμβρίου δεν λειτουργούσαν. Έπρεπε να κάνω πόσα παράπονα για να φτιάξουν και ποιος ξέρει για πόσο θα λειτουργούν και κατά πόσο κατάλληλα είναι. Αλλά αλλοίμονο αν κάτι τόσο απλό αλλά συγχρόνως και τόσο απαραίτητο θα πρέπει να βρίσκομαι διαρκώς σε διαμάχη και στο μεταίχμιο με ποιόν να μιλήσω και που θα απευθυνθώ και αν θα πρέπει να είναι εγγράφως η προφορικά μην τύχει και το «ξεχάσουν». )
Καρδιογράφος (έχω ενημερωθεί από προηγούμενο ιατρό ότι είναι επικίνδυνη η χρήση του υπάρχοντος καρδιογράφου, γιατί πότε λειτουργεί σωστά και πότε όχι.)

Το θέμα του καρδιογράφου ίσως να μην είναι η καλύτερη λύση για ένα χώρο όπως οι φυλακές που οι μεταγωγές προσπαθούν να αποφεύγονται αν δεν είναι κάτι πραγματικά επείγον.
Ας πάρουμε το παράδειγμα κάποιου κρατούμενου που έρχεται και περιγράφει συμπτώματα που θυμίζουν έμφραγμα.

Όμως δεν ισχύει ακριβώς ότι ισχύει σε οποιοδήποτε αγροτικό ιατρείο.
Στις φυλακές οι κρατούμενοι έχουν μελετήσει τα συμπτώματα της κάθε επείγουσας κατάστασης και πολύ συχνά , τα περιγράφουν χωρίς αυτά να ισχύουν, μόνο και μόνο για να κάνουν μια βόλτα στο νοσοκομείο.
Δεδομένου του ότι ο εκάστοτε αγροτικός ιατρός δεν  είναι ειδικός καρδιολόγος , ακόμα και αν έχει στα χέρια του ένα καρδιογράφημα, δεν θα μπορεί με σιγουριά να βγάλει καρδιολογική διάγνωση, οπότε πάντα θα αναγκάζεται να στέλνει τον κρατούμενο στο νοσοκομείο, πράγμα που δημιουργεί πρόβλημα, μιας και οι φυλακές παραπονιούνται για μη αναγκαίες μεταγωγές κρατουμένων στο νοσοκομείο.
Αυτό μπορεί να αλλάξει αν αντί καρδιογράφου , προμηθευτούμε ένα tele-heart.
Πρόκειται για φορητό ψηφιακό καρδιογράφο με άμεση αποστολή σήματος (ουσιαστικά μέσω τηλεφώνου) και διάγνωση σε πραγματικό χρόνο, από ειδικό καρδιολόγο.
Έχω αναφέρει προφορικά αυτά τα προβλήματα επανειλημμένως στο διοικητικό προσωπικό των φυλακών και μου είπαν ότι πρέπει να ζητήσω αυτόν τον εξοπλισμό από το νοσοκομείο.
Όμως όταν συζήτησα με το νοσοκομείο έμαθα ότι είναι υποχρέωση των φυλακών.
Έτσι όταν τους το  ανέφερα ξανά στις φυλακές. μου είπαν ότι όντως είναι υποχρέωση των φυλακών και ότι δεν θυμούνται να τους το έχω πει και ότι φταίω που δεν είχα κάνει γραπτή αναφορά σχετικά με αυτό το θέμα.
Μα πώς είναι δυνατόν να κάνω γραπτή αναφορά στις φυλακές όταν μου λένε ότι πρέπει να τα συζητήσω με το νοσοκομείο ;
Γι αυτό λοιπόν αναγκάζομαι τώρα πλέον να κάνω γραπτώς την αναφορά μου σχετικά με όλα τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο χώρο εργασίας μου, και θα τα καταθέσω και στις δύο πλευρές.

4. Έλλειψη ορισμένων απαραίτητων φαρμάκων.
Υπάρχουν 2 τρόποι παραγγελίας φαρμάκων.
Ο ένας είναι άμεσα από εμένα στο φαρμακείο του νοσοκομείου και ο άλλος μέσω του διαχειριστή των φυλακών σε εξωτερικό ιδιωτικό  φαρμακείο, απ όπου προμηθεύονται τα φάρμακα που δεν έχει το νοσοκομείο.
Θα αναφέρω εδώ ένα παράδειγμα.

Υπάρχουν ασθενείς ασθματικοί οι οποίοι έχουν συνταγή από ειδικό πνευμονολόγο για το φάρμακο Discus Seretide.
Όμως τελικά μου λένε  οι φυλακές Χίου, ότι δεν μπορούν να το αγοράσουν γιατί είναι πολύ ακριβό και να δίνω σε όλους αυτά που έχει το νοσοκομείο για το άσθμα.
Οπότε δίνουμε σε όλους τους ασθματικούς aeroline που όμως δεν τους καλύπτει.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το τι λέει ο νόμος στον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας γενικών καταστημάτων κράτησης ΦΕΚ Β 463/17-4-2003 σχετικά με τα καθήκοντα του ιατρού των φυλακών

ΑΡΘΡΟ 44 παράγραφος 1. «απαγορεύεται να εφαρμόζει οποιαδήποτε μη ενδεδειγμένη ή πειραματική διαγνωστική ή θεραπευτική μέθοδο»

ΑΡΘΡΟ 45 Παράγραφος 2 «Καθορίζει τη θεραπευτική , διαιτητική και φαρμακευτική αγωγή και ελέγχει την ακριβή τήρηση της.»

Αναγκάζομαι λοιπόν να παρανομώ επειδή οι φυλακές χίου δεν αγοράζουν κάποια φάρμακα που τυγχάνει να είναι ακριβά.
Αυτό όμως δεν μπορώ να το ανεχτώ άλλο και προκειμένου να κάνω αυτό που προστάζει ο νόμος αναγκάζομαι να γράψω αυτή την αναφορά, ώστε να είμαι σίγουρη ότι από δω και πέρα θα γίνει η ακριβής τήρηση της θεραπευτικής αγωγής.
Όσων αφορά τη διαιτητική αγωγή. Έχουμε κρατούμενους που πάσχουν από υψηλή χοληστερίνη η ζάχαρο.
Δεν υπάρχει ξεχωριστή διαιτητική αγωγή όμως γι αυτούς.
Και εφόσον αντιμετωπίζω τέτοιο τεράστιο πρόβλημα για τη φαρμακευτική τους αγωγή, είναι προφανές ότι  δεν τολμώ να ζητήσω ξεχωριστή διαιτητική αγωγή.
Προφανώς θα θεωρηθεί πολυτέλεια παρόλο που το ορίζει ο νόμος.
Καθήκοντα Ιατρικού προσωπικού που δεν τηρούνται
Εσωτερικός  κανονισμός  λειτουργίας γενικών καταστημάτων κράτησης ΦΕΚ Β 463/17-4-2003

ΑΡΘΡΟ 45 παράγραφος 11.
«Ελέγχει την ποιότητα του συσσιτίου, τα είδη και τα αντικείμενα υγιεινής.»
Δεν έχω ποτέ κλιθεί να ελέγξω κάτι από αυτά.
Μιας και μιλάμε όμως για είδη υγιεινής , να αναφέρω ότι είχα παράπονα κρατουμένων ότι υπάρχουν ποντίκια στους θαλάμους στους οποίους κοιμούνται.
Όταν το ανάφερα στη διευθύντρια και παρουσία του αντι-εισαγγελέα είπα ότι είναι δικό μου καθήκον και ότι θέλω να κάνω κάτι γι αυτό,  μου είπαν «φυλακές είναι φυσικό είναι να υπάρχουν ποντίκια» «ακόμα και σε σπίτια υπάρχουν ποντίκια».
Ευτυχώς όμως κάποιος δημοσιογράφος επικοινώνησε μαζί τους και έτσι μου επέτρεψαν να ασχοληθώ με το θέμα και να απευθυνθώ στο υγειονομικό τμήμα της νομαρχίας μας.
Δηλαδή μόνο με την παρέμβαση των ΜΜΕ μπορούν να τηρηθούν οι νόμοι τελικά ;
Σωφρονιστικός κώδικας Εφημερις της κυβερνήσεως της ελληνικής δημοκρατίας Αρ. Φύλλου 291 (24 Δεκεμβρίου 1999)
      ΑΡΘΡΟ 32 (Διατροφή)
“Η διαμόρφωση εναλλασσόμενων εβδομαδιαίων προγραμμάτων συσσιτίου των κρατουμένων γίνεται από τον Ιατρό του καταστήματος σε συνεργασία με το Συμβούλιο Φυλακής, με βάση πρότυπα που θέτουν οι υγειονομικές αρχές η υγειονομικές σχολές η Τμήματα Διαιτολογίας Α.Ε.Ι. η Τ.Ε.Ι.”
Ζητώ λοιπόν με αυτή την αναφορά να μου επιτραπεί να γίνεται τακτικά  ένας τέτοιος έλεγχος όσον αφορά  τα δύο παραπάνω ΑΡΘΡΑ, μιας και το απαιτεί ο νόμος από μέρους μου.

ΑΡΘΡΟ 45 Παράγραφος 5. «Διενεργεί τις ιατρικές πράξεις που κρίνει ότι είναι αναγκαίες για την υγεία του κρατουμένου ο οποίος δεν βρίσκεται σε κατάσταση να συναινέσει»
Έχει τύχει τέτοια κατάσταση αλλά δεν έλαβαν καθόλου υπ όψιν τους τη γνώμη μου η τη γνώμη του εδικού νευρολόγου κ. Γιαννούλου , με τον οποίον μιλούσα στο τηλέφωνο τη δεδομένη στιγμή.
Ο κρατούμενος Tolea Niko, πάσχει από επιληψία και έχω προφορική εντολή από τον κ. Γιαννούλο , όποτε παθαίνει κρίση να μετάγεται άμεσα στο νοσοκομείο.

Στις 24 Οκτωβρίου έπαθε επιληπτική κρίση και κλίθηκα να τον εξετάσω.
Τον είχαν πάνω σε ένα φορείο στο πάτωμα. Παρόλο που τους είπα ότι όντως είχε επιληπτική κρίση, άρχισαν να του φωνάζουν «το κάνεις ψέματα, σήκω πάνω» με το χειρότερο τρόπο.
Φυσικά δεν άντεξα να το βλέπω αυτό και τηλεφώνησα κατευθείαν στον ειδικό νευρολόγο , ο οποίος μου είπε να τον στείλω αμέσως νοσοκομείο.
Ήταν όλοι μπροστά στο συγκεκριμένο τηλεφώνημα αλλά δεν νοιάστηκαν για το τι ειπώθηκε από τον ειδικό νευρολόγο.
Στο παρελθόν, είχαν βάλει τον κρατούμενο  να υπογράψει ένα χαρτί που έλεγε , ότι όποτε δεν νοιώθει καλά θα το ζητάει εκείνος να πηγαίνει νοσοκομείο. (πράγμα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, μιας και δεν είναι ο ίδιος σε κατάσταση να ζητήσει μεταγωγή την ώρα που έχει επιληπτική κρίση. Ο ιατρός και μόνο μπορεί να αποφασίσει για τη μεταγωγή σε νοσοκομείο κάποιου ασθενούς κρατουμένου σύμφωνα με το νόμο ΑΡΘΡΟ 45 παράγραφος 8.

Μόλις συνήλθε λίγο, τον πήραν μέσα στο γραφείο του διευθυντή (χρέη διευθυντή εκτελούσε και πάλι η υποδιευθύντρια) και του έδειχναν το συγκεκριμένο χαρτί που είχε υπογράψει , χωρίς να με αφήνουν να μπω κ εγώ στο γραφείο (είχαν κλειδώσει τη πόρτα και παρακολουθούσα αυτή την απάνθρωπη κατάσταση διότι η πόρτα είναι φτιαγμένη από τζάμι.
Ξαναπήρα τηλέφωνο τον ειδικό νευρολόγο και του ζήτησα να τους μιλήσει και να τους πει ο ίδιος ότι χρήζει μεταφοράς σε νοσοκομείο. Δέχτηκε να τους μιλήσει.

Όμως η υποδιευθύντρια δεν δέχτηκε να του μιλήσει με τη δικαιολογία ότι του μιλάω από το κινητό μου και όχι υπηρεσιακά από κάποιο σταθερό τηλέφωνο.
Τους τόνισα πάρα πολλές φορές ότι έχρηζε επείγουσας μεταγωγής στο νοσοκομείο καθώς και ότι έκρινα ότι ΔΕΝ ήταν σε κατάσταση να λάβει απόφαση, μιας και ήταν μόνο λίγα λεπτά αφού συνήλθε από επιληπτική κρίση.
Τελικά ο συγκεκριμένος κρατούμενος δεν στάλθηκε στο νοσοκομείο, με τη δικαιολογία ότι δεν ήθελε ο ίδιος να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Όμως επαναλαμβάνω δεν ήταν σε κατάσταση να λάβει απόφαση και μάλιστα ήταν ολοφάνερο ότι τον είχαν πιέσει γι αυτήν την απόφαση.
Αυτό είναι κάτι που θεωρείται καθήκον μου να αποφασίσω και έπρεπε να έχει τηρηθεί η μεταγωγή του.
Συνοπτικά αυτά που ζητώ είναι

Να μεταφερθώ σε άλλο χώρο μέχρι να βρεθεί πιο κατάλληλος χώρος για το ιατρείο, η μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες (διάνοιξη παραθύρου για αερισμό, απολύμανση κλπ)
Να μου επιτραπεί να τηρώ όλα μου τα καθήκοντα ως Ιατρός των φυλακών σύμφωνα με το πώς ορίζει ο νόμος.
Να μη δέχομαι απειλές όταν φροντίζω για τα δικαιώματα των κρατουμένων ασθενών και να σέβεται το διοικητικό προσωπικό ότι αυτό είναι καθήκον μου σύμφωνα με το ΑΡΘΡΟ 44 παράγραφος 3 « Καθήκον του Ιατρού είναι να διαφυλάττει τα ατομικά δικαιώματα του ασθενή κρατουμένου και αποτρέπει με κάθε δυνατό μέσο οποιαδήποτε μορφή παραβίασης τους.»
Επίσης πριν κλείσω να πω ότι τον τελευταίο καιρό γίνονται παράπονα από τις φυλακές προς το νοσοκομείο, για το ότι κάνω πολλές μεταγωγές κρατουμένων στο νοσοκομείο.
Οι μεταγωγές γίνονται όταν ο ιατρός το κρίνει απαραίτητο.
Είναι φυσικό όταν π.χ. κάποιος ασθματικός δεν παίρνει το κατάλληλο φάρμακο να παθαίνει σοβαρή ασθματική κρίση και να γίνεται πιο συχνά η μεταγωγή του στο νοσοκομείο.
Ας φροντίσουν να είναι κατάλληλα εξοπλισμένο το ιατρείο και το φαρμακείο των φυλακών ώστε να μη χρειάζονται παραπάνω μεταγωγές.

Κάνω αυτή την αναφορά διότι επιθυμώ να κάνω την εργασία μου όπως ορίζει ο νόμος και όπως με υποχρεώνει ο όρκος που έδωσα ως Ιατρός.
Οφείλω να τα αναφέρω όλα αυτά ως Ιατρός και ως άνθρωπος, παρόλο που με αυτή μου την κίνηση γνωρίζω ότι κάποιοι θα εναντιωθούν και ίσως κινδυνέψω να χάσω τη δουλειά μου και ίσως ακόμα και τη σωματική μου ακεραιότητα.
Θέλω να πιστεύω ότι στην Ελλάδα του 2008 δεν είναι δυνατόν κάποιος να χάσει τη δουλειά  του επειδή προσπαθεί να την κάνει νόμιμα και όχι παράνομα.

Διαφήμιση