“Λιτή κι απέριττη μα και συνάμα φαντασμαγορική! Ελληνική, αλλά με στοιχεία χολιγουντιανά! Μόνο οι Ελληνες, αυτοί οι… γνωστοί που όταν βάζουν κάτι στο μυαλό τους το πραγματοποιούν… καλύτερα από τον καθένα, θα μπορούσαν να καταφέρουν κάτι τέτοιο”, με αυτά τα σχόλια συνοδεύει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων το άρθρο για την επίσημη έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων που μάγεψε εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο.
“Οι 28οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν ξεκινήσει και επίσημα.
Το γεγονός για το οποίο η χώρα προετοιμαζόταν τα τελευταία επτά χρόνια άρχισε και η εικόνα της Ελλάδας έκανε το γύρο του κόσμου. Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι έγιναν αυτόπτες μιας γιορτής, ενός πεντάωρου πάρτι που θα το θυμούνται σε όλη τους τη ζωή. Οι εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης πήραν μια πρώτη γεύση από τα ελληνικά κατορθώματα”, συνεχίζει το ΑΠΕ.
Στις 20:45 οι γιγαντιαίες οθόνες άρχισαν να μετρούν αντίστροφα από το 28 (λόγω της 28ης Ολυμπιάδας) και όταν ο χρόνος έφτασε στο “0” ξεκίνησε το σόου των πυροτεχνημάτων.
Το πάρτι είχε αρχίσει! Μια σπίθα εκτοξεύεται από το μέρος που βρίσκεται η ανατολική οθόνη του ΟΑΚΑ και σχηματίζει τους Ολυμπιακούς Κύκλους -πύρινους- στο κέντρο του γηπέδου. Εκατοντάδες μουσικοί με τύμπανα και 50 με μπουζούκι παίζουν το “Ζεϊμπέκικο 2004” μια σύνθεση του Σταύρου Ξαρχάκου.
Ένα χάρτινο καράβι πλέει στο νερό της λίμνης που καλύπτει όλον τον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ. Πάνω του βρίσκεται ένα αγόρι που διασχίζει τη λίμνη και συναντιέται στη μέση με την μπάντα του ναυτικού. Το αγοράκι βγαίνει από το καράβι και με την ελληνική σημαία στο χέρι συναντά τον Κωστή Στεφανόπουλο, τη Γιάννα Αγγελοπούλου και τον Ζακ Ρογκ.
Τη σκυτάλη παίρνει η ηθοποιός Λυδία Κονιόρδου απαγγέλει στοίχους του Σεφέρη. Εμφανίζεται ο Κένταυρος που συμβολίζει τη δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης. Από το νερό αναδύεται ένα τεράστιο κυκλαδίτικο κεφάλι και από μέσα βγαίνει το άγαλμα ενός Κούρου, που διασπάται σε κομμάτια και ταξιδεύει στον αέρα. Ο κόσμος εκστασιασμένος παρακολουθεί το εκπληκτικό θέαμα, καθώς τα θραύσματα αιωρούνται και προβάλουν διάφορες εικόνες. Προσγειώνονται στο νερό και έχουν μεταμορφωθεί σε ελληνικά νησιά.
Η επόμενη ενότητα της τελετής έναρξης έχει διάρκεια περίπου 15 λεπτά, ονομάζεται “Κλεψύδρα” και είναι άκρως εντυπωσιακή. Μια παρέλαση πάνω σε άρματα από φιγούρες, που ουσιαστικά αποτελεί αναδρομή στις διάφορες φάσεις του ελληνικού πολιτισμού: Μινωική και Θηραϊκή εποχή (2000-1400 π.Χ.), Κένταυρος και η γεωμετρική ασπίδα (1050 -700 π.Χ), Πήγασος και Κούροι (700-480 π.Χ), Κλασικό Θέατρο (534-260 π.Χ.), Κλασικά ελληνικά σύμβολα (480-323 π.Χ.) όπως η Βαρβάκειος Αθήνα, ο Δίας, η Ήρα, ο Απόλλωνας), Ελληνιστική εποχή – Κλασικός Αθλητισμός όπως, παλαιστές, δισκοβόλοι (480-30 π.Χ.), Βυζάντιο (324 π.Χ.-1453 μ.Χ.), Παραδοσιακά (Έλληνες ήρωες, κοστούμια, Τσολιάδες, Κρητικοί, Πόντιοι) 1453-1832) και ολοκληρώθηκε με την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων και τη σύγχρονη εποχή, στον 20ο αιώνα πλέον, την οποία σφραγίζει η φωνή της Μαρίας Κάλλας.
Στο νερό δημιουργείται γαλαξίας από αστέρια, όλοι όσοι συμμετείχαν στην “Κλεψύδρα” μπαίνουν στο νερό, μέσα σε τρία λεπτά η λίμνη αδειάζει!
Στις 21:25 δεν πρέπει να υπήρχε ούτε ένας (πλήν μερικών ξένων δημοσιογράφων) απ΄όσους βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο που να μη σηκώθηκε όρθιος. Το χειροκρότημα ακούστηκε σε ολόκληρη την υφήλιο, όταν ο Πύρρος Δήμας κρατούσε ψηλά και προτεταμένη την ελληνική σημαία, σα να ’ταν πούπουλο. Ήταν η αρχή της παρέλασης των 202 χωρών που συμμετέχουν στους Αγώνες της 28ης Ολυμπιάδας και κράτησε δύο ώρες. Στις 23:14 η ελληνική αποστολή μπαίνει στο γήπεδο, πάλι με μπροστάρη και σημαιοφόρο τον Πύρρο, και 70.000 κόσμος ενώνεται σε μια φωνή: “Ελλάς, Ελλάς”.
Τώρα όλοι οι αθλητές βρίσκονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και κάτω από τον Ολυμπιακό βωμό εμφανίζεται η διεθνούς φήμης τραγουδίστρια Μπιορκ από την Ισλανδία. Φορά ένα μακρύ φόρεμα, που αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Ήταν το πιο εντυπωσιακό εφέ της βραδιάς καθώς το φόρεμα κάλυψε όλους τους αθλητές που είχαν παραταχθεί στον αγωνιστικό χώρο, και στο ύφασμά του ήταν ζωγραφισμένος ο χάρτης της γης.
Μια από τις εκπλήξεις των διοργανωτών ήταν το μήνυμα που μεταδόθηκε από Ρώσους αστροναύτες, μέσα από διαστημικό σταθμό! Ακολούθησε μία αναφορά στις προηγούμενες 27 Ολυμπιάδες. Ένας δρομέας τρέχει στο στάδιο και πέφτει κάτω όταν ακούγεται το “Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος”, στη συνέχεια συνεχίζει τη διαδρομή αλλά σταματά ξανά όταν από τα μεγάφωνα ακούγεται “Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος”.
Στην κεντρική σκηνή υπάρχει μια εξέδρα κι ένα δέντρο ελιάς. Εκεί η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη και ο Ζακ Ρογκ εκφωνούν τις ομιλίες τους. Στις 23:46 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, από την εξέδρα των επισήμων κηρύσσει την έναρξη των Αγώνων.
Εισέρχεται στο γήπεδο η Ολυμπιακή σημαία την οποία μεταφέρουν οι Ολυμπιονίκες Νίκη Μπακογιάννη, Λεωνίδας Κόκκας, Δημοσθένης Ταμπάκος, Μιχάλης Μουρούτσος, Πέτρος Γαλακτόπουλος, Βαλέριος Λεωνίδης, Ηλίας Χατζηπαυλής και ο πρωταθλητής Ευρώπης Άγγελος Μπασινάς. Λίγα λεπτά αργότερα η σημαία με τους πέντε κύκλους κυματίζει δίπλα στην ελληνική. Ακολουθεί η ανάκρουση του Ολυμπιακού Υμνου, η Ζωή Δημοσχάκη εκφωνει τον όρκο των Αθλητών και ο Λάζαρος Βορεάδης αυτόν των Κριτών.
Οσο η τελετή πλησιάζει στο τέλος, όλοι περιμένουν να αποκαλυφθεί και το τελευταίο “μυστικό” της βραδιάς. Το μοναδικό που οι διοργανωτές φρόντισαν να κρατήσουν επτασφράγιστο και ο κόσμος ανυπομονούσε να μάθει. Οι επτά τελευταίοι λαμπαδηδρόμοι ήταν ήδη γνωστοί από το πρωί, ποιος από αυτούς όμως θα είχε την ύψιστη τιμή να ανάψει το βωμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας;
Μετά από ένα μοναδικής έμπνευσης οπτικό εφέ, με λαμπαδηδρόμους να πετούν μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, στο γήπεδο μπαίνει ο Νίκος Γκάλης. Εθνική μπάσκετ… 1987… Άρης, πόσες αναμνήσεις περνούν από το μυαλό όλων. Ο “Νικ”, που ανέκαθεν ήταν καλός στις ασίστ περνάει τη δάδα στον στρατηγό Μίμη Δομάζο κι αυτός με ακρίβεια τη δίνει στη Βούλα Πατουλίδου. Δεν υπήρχε περίπτωση να βρεθεί εμπόδιο που να σταματήσει τη βούλα, πριν παραδώσει τη φλόγα στον Κάχι Καχιασβίλι. Πολλά τα κιλά, αλλά ο Ολυμπιονίκης τα κράτησε μέχρι να ολοκληρώσει τη διαδρομή του. Εκεί τον περίμενε ο Ιωάννης Μελισσανίδης, που γνώρισε την αποθέωση στην ομορφότερη παράσταση της ζωής του.
Τελικά ο κλήρος έπεσε στη… θάλασσα. Ο Νικόλας Κακλαμανάκης δάμαζε με το μιστράλ του τα κύμματα στην Ατλάντα, όταν κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο το 1996, αλλά αυτή η στιγμή ήταν ακόμη πιο σημαντική. Στα 35 του έγινε ο αθλητής που έγραψε για πάντα το όνομά του στην ιστορία, ως ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος των Αγώνων.
Ο Νικόλας περνάει ανάμεσα από τους αθλητές που είναι συγκεντρωμένοι στον αγωνιστικό χώρο και φτάνει κάτω από το βωμό που στηρίζεται σε δύο τεράστιους βραχίονες. Αρχίζει να κατεβαίνει μηχανικά προς τον Ολυμπιονίκη μας ο οποίος παρουσιάζει για τελευταία φορά τη φλόγα στο κοινό. Ανάβει το βωμό δημιουργώντας γέφυρα μεταξύ γης και ουρανού, μεταξύ της ύλης και του πνεύματος και ο βωμός υψώνεται ξανά προς τον ουρανό, απ΄όπου θα φωτίζει την Αθήνα και ολόκληρη την Ελλάδα για τις επόμενες 16 ημέρες.
Εντυπωσιακά πυροτεχνήματα ολοκληρώνουν το πανυηγυρικό σκηνικό. Η ώρα είναι 12.06 π.μ. της 14ης Αυγούστου του 2004. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεψαν σπίτι τους.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΕ
ΦΩΤΟ: ΜΠΕ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
