Τζένη Συρρή- Χαννάκη: Σμύρνη… Σεπτέμβριος 1922…

Σμύρνη … Σεπτέμβρης 1922 … Νύχτα Αποκάλυψης

   Πάνω στην αψίδα, που οι παραστάδες της στηρίζονται σε ισχυρά χέρια ξένων συμφερόντων, στέκεται με απλωμένες τις φτερούγες ένας άγγελος.
   Το καυτό, θολό νερό των ματιών του, κόκκινη βροχή, ραίνει τις ηθικές αξίες, τα κίβδηλα ιδανικά και τα λαβωμένα οράματα που τραγουδούν περνώντας την … το Ριζικό.
   Η Σμύρνη φλεγόμενη βάτος.
   Και η φωτιά που αναβλύζει από τη μήτρα της Γης, ανοίγει δρόμο, για να περάσει το αίμα.
   Η ορθοδοξία πυρπολείται στα δικά της χώματα.
   Ω, Ευαγγελιστή της Πάτμου πώς έλαμψε η προφητεία σου!
   Κόλαση! Ποιος είπε ότι τη δέσμευσε ο Δάντης στον πρώτο κύκλο της θείας Κωμωδίας του!
   Τα μελανά χείλη του Άδη σεριανούν πάνω στο άψυχο κορμί της Ιστορίας, που ο ρόγχος της πνίγηκε στο λυγμό του λευκού περιστεριού και στο κλάμα της αγριελιάς που φυλλορροεί, άλικο ρόδο, στα ερείπια.
   Ο Ελληνισμός γέρνει ψυχορραγώντας στην πικρή αγκαλιά της Αγίας Φωτεινής. Όλεθρος!
   Το καταπέτασμα του Ναού εσχίσθει εις δύο και η σφαίρα, απάθειας και αδιαφορίας έργο, μεγάλη σαν τον πόνο, σκοτώνει τη λησμονιά.
   Η Ζωή εν Τάφω μιας πατρίδας.
   Κι ένας λαός, Ιησούς, διαβαίνει την Ερυθρά της Οδύνης θάλασσα.
   Ψυχή μου, βλέπεις τα διπλωμένα πάνω στις στάχτες φτερά;
   Εκείνος ο άγγελος είναι. Χαμηλώνει και αφουγκράζεται χρόνια τώρα τη μυστική ανάσα των χιλιάδων ομοίων του, που δεν ξέρουν αν γεννήθηκαν, για να πεθάνουν, ή αν πέθαναν, για να ζήσουν στο περιγιάλι της απόγνωσης!

           Τζένη Συρρή-Χαννάκη