Λοιπόν σήμερα το απόγευμα μέσα σε σιωπή ιερή αποχαιρετήσαμε τον Τάσο. Στο εκκλησάκι του Άη Γιώργη στον Καρφά, με την απλόχωρη αυλή και την απεριόριστη θέα στη θάλασσα και στον ορίζοντα της Ιωνίας απέναντι. Ήμασταν πάρα πολλοί εκεί, άνθρωποι που αγάπησαν πολύ τον πρόωρα χαμένο φίλο μας. Στην αρχή είχε λιακάδα και ζέστη ανελέητη, αργότερα καθώς έπεφτε ο ήλιος έπιασε να βάζει κρυαδάκι. Άνοιξη αναστατωμένη κι ευλογημένη η εποχή που μας άφησες Τασούλη.
Ήμασταν πολλοί. Στάθηκα για μια στιγμή δίπλα στον Παντελή, στην Πατ, στον Ντίνο, στην Τούλα, στο Νικόλα, στο Νικολή, στο Φώτη, στο Γιάννη, στο Στέλιο, στον Αλέκο… δεν μιλούσαμε μέχρι που έσπασε ο κόμπος και πιάσαμε να λέμε άσχετες κουβέντες για να μην ανακυκλώνουμε τον πόνο που μας κύκλωνε… έτσι θα το ήθελες Τάσο.
Γιατί ποτέ πικρή κουβέντα από το στόμα σου δεν είχαμε ακούσει. Μόνο γελαστά λόγια. Εκεί στο ιστορικό ναυτικό πρακτορείο στη γωνία του λιμανιού, που κληρονόμησε ο πατέρας σου από τον παππού σου, εσύ από εκείνον, και παίρνουν τώρα σειρά τα παιδιά σου.
Εκεί που το απόβραδο του καλοκαιριού, καθόλου φραγκοφονιάς πράκτορας, έστηνες μικρό τραπεζάκι με την καλοδεχούμενη παρέα, την κερασμένη μπιρίτσα και τα ξηροκάρπια. Εκεί που στα όρθια στεκόμουν πολλές φορές να πούμε καμιά εξυπνάδα από αυτές που μας κάνουν χαρούμενους και ίσως ίσως πιο καλούς ανθρώπους.
Υγ1. Έφτιαξες ωραία και καλή οικογένεια φίλε Τάσο… Δεμένη και όμορφη. Πέρα από συμβατικότητες. Την αγαπημένη Μαργαρίτα, τα αγόρια και την όμορφη θυγατέρα σου.
Υγ2. Αυτή η γωνιά του λιμανιού θα είναι πάντα δικιά σου. Τη σφράγισες με την παρουσία σου, μέρα και νύχτα και ξημερώματα που έδενε το βαπόρι κι ήσουν εκεί.
Υγ3. Δεν ξεχνώ, και συγχώρεσε μου την αυτοαναφορικότητα, ότι ήσουν αφοσιωμένος αναγνώστης των βιβλίων μου, πάντα με έξυπνες και κριτικά εύστοχες παρατηρήσεις.
Γιατί ποτέ πικρή κουβέντα από το στόμα σου δεν είχαμε ακούσει. Μόνο γελαστά λόγια. Εκεί στο ιστορικό ναυτικό πρακτορείο στη γωνία του λιμανιού, που κληρονόμησε ο πατέρας σου από τον παππού σου, εσύ από εκείνον, και παίρνουν τώρα σειρά τα παιδιά σου.
Εκεί που το απόβραδο του καλοκαιριού, καθόλου φραγκοφονιάς πράκτορας, έστηνες μικρό τραπεζάκι με την καλοδεχούμενη παρέα, την κερασμένη μπιρίτσα και τα ξηροκάρπια. Εκεί που στα όρθια στεκόμουν πολλές φορές να πούμε καμιά εξυπνάδα από αυτές που μας κάνουν χαρούμενους και ίσως ίσως πιο καλούς ανθρώπους.
Υγ1. Έφτιαξες ωραία και καλή οικογένεια φίλε Τάσο… Δεμένη και όμορφη. Πέρα από συμβατικότητες. Την αγαπημένη Μαργαρίτα, τα αγόρια και την όμορφη θυγατέρα σου.
Υγ2. Αυτή η γωνιά του λιμανιού θα είναι πάντα δικιά σου. Τη σφράγισες με την παρουσία σου, μέρα και νύχτα και ξημερώματα που έδενε το βαπόρι κι ήσουν εκεί.
Υγ3. Δεν ξεχνώ, και συγχώρεσε μου την αυτοαναφορικότητα, ότι ήσουν αφοσιωμένος αναγνώστης των βιβλίων μου, πάντα με έξυπνες και κριτικά εύστοχες παρατηρήσεις.
Μας έβγαλες χιλιάδες αεροπορικά κι ακτοπλοϊκά εισιτήρια, και σήμερα, στον Άη Γιώργη του Καρφά σφραγίσαμε το δικό σου. Καλό σου ταξίδι ρε φίλε.
