Κάντε εγκαίρως τις κρατήσεις σας στα τηλέφωνα του θεάτρου ΑΒΑΤΟΝ 210-3412689 / 6942703702 ή στο viva.gr
https://www.viva.gr/…/thea…/sirmatenioi-ksesirmatenioi-oloi/
Christina Likotseta Melina Skoufou Giorgos Chloros
Μεταφέρουμε εδώ το σχετικό άρθρο από την ανάρτηση της προηγούμενης εβδομάδας, όπου η παράσταση είχε ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον καθώς ήταν αφιερωμένη στην ιστορία του ζεύγους Αδαμάντιου Λεμού και Μαίρης Γιατρά-Λεμού, δύο πρωτοπόρων του νέου ελληνικού θεάτρου.
Η ιστορία τους, εφάπτεται της ιστορίας των Συρματένιων της Χίου όπως την καταγράφει ο Γιάννης Μακριδάκης στο δικό του βιβλίο, καθώς κινήθηκε παράλληλα και στο ίδιο ιστορικό πλαίσιο.
Ο Αδαμάντιος Λεμός (1916 – 2006) ήταν σκηνοθέτης και ηθοποιός και σημαντική φυσιογνωμία του νεοελληνικού θεάτρου. Καταγόμενος από ναυτική οικογένεια των Καρδαμύλων της Χίου, σύντομα θα αφήσει τις ναυτικές σπουδές του και θα αφοσιωθεί σε αυτό που αγαπά περισσότερο, το θέατρο, έχοντας την τύχη να μπει στην ομάδα ηθοποιών γύρω από τον Κάρολο Κουν, που στις παραμονές του β παγκοσμίου πολέμου, ίδρυσαν την πρώτη ομάδα του Θεάτρου Τέχνης (μαζί με Μυράτ, Τσαγανέα, Βιτσώρη κλπ).
Πέρα από τη συμμετοχή του σε μεγάλους θιάσους στα πρώτα του βήματα («Θίασος Κοτοπούλη», «Θίασος Κατερίνας», «Θυμελικός Θίασος Λίνου Καρζή», «Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν»)
Η Μαίρη Γιατρά Λεμού (1915 – 1989) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σπούδασε θέατρο στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Υπήρξε δραματική ηθοποιός θεάτρου με ιδιαίτερη πνευματική καλλιέργεια και δοκιμάστηκε ερμηνευτικά σε ένα πλούσιο ρεπερτόριο που παρουσίασε επί σειρά ετών.
Πρωτοεμφανίστηκε στο Εθνικό Θέατρο με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Τα έτη 1936-1937 συμμετείχε στο Καλλιτεχνικό Θέατρο του Τζ. Καρούσου, όπου έπαιξε πολλούς σημαντικούς ρόλους.
Συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν στις πρώτες θεατρικές παραστάσεις στο Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ καθώς και με τον Θυμελικό Θίασο του Λίνου Καρζή τα χρόνια 1938-1939. Εκείνη την εποχή θα γνωρίσει και τον Αδαμάντιο Λεμό και θα σμίξουν για πάντα. Την άνοιξη του 1940 συμμετείχε στο συνεταιρικό θίασο νέων στο θέατρο Ζέφυρος. Το καλοκαίρι του 1941 συνεργάστηκε ξανά σε άλλο συνεταιρικό θίασο νέων μαζί με τον Μίμη Φωτόπουλο στο Θέατρο Νανά της Λεωφόρου Βουλιαγμένης
Το χειμώνα του 1941 προς 1942, το ζεύγος Λεμού-Γιατρά μαζί με την δύο μηνών κόρη τους, – την κα. Myrto Lemos Or Lemou Μυρτώ Λεμού που πολύ ευγενικά πρόσφατα μας παραχώρησε αντίτυπο από το εξαντλημένο βιβλίο της μητέρας της «Ζωή, όνειρο και θέατρο – χρονικό 1940-1943», για παραπέρα ιστορική τεκμηρίωση – πέρασαν από το χωριό του Λεμού τα Καρδάμυλα της Χίου, στον Τσεσμέ της Τουρκίας και από εκεί βρέθηκαν στην Κύπρο μαζί με το ρεύμα των χιλιάδων προσφύγων που έκαναν το ίδιο ταξίδι από τα Ελληνικά νησιά προς τα Μικρασιατικά παράλια και τη Μέση Ανατολή. Εκεί η οικογένεια χωρίστηκε και ο Αδαμάντιος Λεμός στρατεύτηκε από τους Εγγλέζους στον στρατό της Μέσης Ανατολής στην Αλεξάνδρεια αποχωριζόμενος από τη σύζυγο του και την κορούλα του που ήταν βρέφος. Η οικογένεια θα κάνει πολύ καιρό να ξανασμίξει αγνοώντας ο ένας την τύχη του άλλου καθώς η στρατιωτική λογοκρισία εμπόδιζε την επικοινωνία τους.
Ο Αδαμάντιος Λεμός βρέθηκε μεταξύ 1942 – 1944 στην Αίγυπτο τον καιρό του πολέμου, καλύπτοντας τις θεατρικές ανάγκες του ελληνισμού της Αιγύπτου ερχόμενος σε ρήξη με τη Σοφία Βέμπο και την διοίκηση του στρατού, επιλέγοντας να σταθεί στο πλευρό των συρματένιων στρατιωτών που κλείνουν οι Άγγλοι στα στρατόπεδα. Η Μαίρη Γιατρά θα τον ακολουθήσει λίγο αργότερα όταν θα καταφέρουν να ξανασμίξουν και θα γίνει βασικό στέλεχος του κρατικού συγκροτήματος Ψυχαγωγίας Ενόπλων Δυνάμεων της Μέσης Ανατολής. Ο θίασος αυτός συμμετέχει σε παραστάσεις στην Αίγυπτο, στη Συρία, στην Παλαιστίνη και στην Ιορδανία. Μάλιστα σε ανύποπτη στιγμή, στα 1943 ανεβάζει το έργο «Οι αντάρτες» προμήνυμα της καταιγίδας που θα έρχονταν….
Μεταπολεμικά το ζεύγος θα συνεχίσει μεταξύ 1947-1950, με την πρώτη μεταπολεμική έρευνα και προβολή των νέων θεατρικών δυνάμεων. Επίσης αργότερα στην Αμερική δημιουργεί το πρώτο μόνιμο ελληνικό θέατρο την περίοδο 1957-1967 μέχρι που οι άνθρωποι της χούντας δεν τους συγχωρούν τη θαρραλέα δημόσια αντίδραση τους εναντίον της, και τους κηρύττουν ένα σκληρό εμπάργκο που τους αποκλείει από τον θεατρικό κόσμο της ομογένειας.
Συρματένιοι ξεσυρματένιοι· Όλοι στο Θέατρο Άβατον
(όλο το φωτογραφικό υλικό από την σελίδα του LEMOS THEATER – ΘΙΑΣΟΣ ΛΕΜΟΥ )