Θέμα: Η Πρόταση Οδηγίας του Συμβουλίου για τους πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο Προς το παρόν η Ευρώπη απέχει κατά πολύ από ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι κοινοτικές χώρες να ερμηνεύουν διαφορετικά τις υποχρεώσεις τους για παροχή προστασίας στους πρόσφυγες όπως ορίζουν οι διεθνείς συμβάσεις (Γενεύη 1951, κ.α)
υπολείπεται του διεθνές δικαίου
Υπό το πρίσμα της διαδικασίας εναρμόνισης της πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου, η πρόταση Οδηγίας του Συμβουλίου, για τις “ελάχιστες προδιαγραφές για τη διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος του πρόσφυγα” υπολείπεται, στη σημερινή της προσωρινή μορφή, των διεθνών συμβάσεων. Με σχετική ερώτηση προς το Συμβούλιο ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Μιχάλης Παπαγιαννάκης καλεί το αρμόδιο κοινοτικό όργανο να αποσαφηνίσει τα εξής:
* πώς εγγυάται το δικαίωμα της αίτησης ασύλου για όλους τους αιτούντες άσυλο πρόσφυγες;
* πώς εγγυάται την πρόσβαση σε δίκαιη διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων καθώς και το δικαίωμα προσφυγής στην περίπτωση που αιτούντες άσυλο επαναπροωθούνται στην χώρα προέλευσης, ενώ εκκρεμεί έκδοση δικαστικής απόφασης για τη χορήγηση ασύλου;
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης επισημαίνει ότι επίμαχα σημεία της Οδηγίας έχουν εγείρει θύελλα αντιδράσεων στις ανθρωπιστικές οργανώσεις: Πιο συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι προτάσεις όπως η λίστα ασφαλών χωρών προέλευσης (μπορούν να θεωρούνται ασφαλείς ακόμη και χώρες που δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση της Γενεύης), η αξιολόγηση των αιτήσεων βάσει της υπηκοότητας και όχι κατά περίπτωση και οι αυτόματες επαναπροωθήσεις (απελάσεις) προσφύγων υπηκόων ασφαλών χωρών της λίστας, η κατάργηση της δωρέαν νομικής αρωγής, η μη αναγνώριση του δικαιώματος προστασίας για όλους όσοι πρέπει να διαφεύγουν διώξεων ή βίας, εφόσον δεν τους παρέχονται τα χρονικά περιθώρια να προσκομίσουν σχετικά αποδεικτικά στοιχεία, η μη πρόβλεψη του δικαιώματος άσκησης προσφυγής κατά της απόφασης, αναβολής της απέλασης ή δυνατότητας επανεκδίκασης της απέλασης, συνιστούν περιστολή του δικαιώματος αίτησης ασύλου και παραβιάζουν ρητώς όσα απαγορεύει το διεθνές δίκαιο.
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης τονίζει ότι ” ο στόχος της πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου της Ε.Ε, παγιδεύεται με την προταιρεότητα που δίνει σε ζητήματα ασφαλείας και ελέγχου της μεταναστευτικής ροής”, γιαυτό και τα κριτήρια με τα οποία προτείνεται να λαμβάνονται οι αποφάσεις είναι σκοτεινά. Με ποια κριτήρια λ.χ. μια χώρα θα εισάγεται στην περίφημη λίστα, θα θεωρείται a priori για όλους τους υπηκόους της “ασφαλής” τόπος πραγματοποίησης απελάσεων αιτούντων άσυλο; Θα τροποποιείται αυτή η λίστα σε περίπτωση καταγεγραμμένη επιδείνωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή καθεστωτικής αλλαγής;” θέτει τα χαρακτηριστικά ερωτήματα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ και προτείνει αλλαγή φιλοσοφίας στη χάραξη της πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου της Ε.Ε, αποτελούμενης από προδιαγραφές σχετικά με την ενσωμάτωση των προσφύγων, μέτρα που εξασφαλίζουν πρόσβαση σε υπηρεσίες, στέγαση εκπαίδευση, εφαρμογή της πολιτικής κατά των διακρίσεων, εναρμόνιση της πολιτικής ιθαγένειας (έτσι ώστε οι μετανάστες να μπορούν υπό εύλογους όρουςνα αποκτούν πλήρη ιθαγένεια) και επέκταση δικαιωμάτων ευρωπαϊκής ιθαγένειας στους επί μακρόν διαμένοντες προερχόμενους από τρίτη χώρα.
Ευρωβουλευτής Μ. Παπαγιαννάκης για άσυλο προσφύγων
Διαφήμιση
