Σε κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για την απελευθέρωση της ακτοπλοΐας βρίσκεται η Ελλάδα. Από το «παζάρι» για το πόσες και ποιες ακτοπλοϊκές γραμμές θα απελευθερωθούν, θα εξαρτηθεί πόσο θα επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός για την κάλυψη των «άγονων» γραμμών με επιδοτούμενα πλοία. Η Κομισιόν δημοσιοποίησε κείμενο, που διατηρεί την αρχή του ελεύθερου ανταγωνισμού, αλλά και δίνει στα κράτη δικαίωμα παρέμβασης για την ομαλή λειτουργία των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.
Τρία «παράθυρα» με τα οποία διασφαλίζεται σε κάθε κράτος το δικαίωμα να ελέγχει την ομαλή λειτουργία της ακτοπλοϊκής του αγοράς περιέχει το κείμενο ερμηνείας του κοινοτικού κανονισμού για το καμποτάζ, το οποίο αφορά τη λειτουργία της ελληνικής ακτοπλοΐας από το 2004. Αναλυτικά, η Κομισιόν που τίθεται υπέρ της ελεύθερης επιλογής του πλοιοκτήτη ως προς τις υπηρεσίες που θα παρέχει, αποδέχεται ότι τα κράτη μπορούν να παρεμβαίνουν κατά παρέκκλιση, σε 3 περιπτώσεις:
Να καθορίζουν τους όρους επάνδρωσης των πλοίων που εκτελούν εσωτερικές μεταφορές στην επικράτεια τους.
Να επιβάλουν υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας στον πλοιοκτήτη για να διασφαλίζουν την επαρκή συγκοινωνία. Ο κανονισμός της ΕΕ αναφέρει ότι οι σχετικές υποχρεώσεις αφορούν τη συχνότητα των δρομολογίων, την πυκνότητα, την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, τα κόμιστρα μεταφοράς.
Να ζητούν από την Επιτροπή τη λήψη έκτακτων μέτρων για ένα χρόνο, για την αντιμετώπιση σοβαρής διαταραχής της εσωτερικής αγοράς.
Και τα 3 σημεία εκτιμάται από παράγοντες του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας ότι είναι θετικά για την ελληνική ακτοπλοΐα και την πορεία των διαπραγματεύσεων με την αρμόδια Διεύθυνση της Επιτροπής. Στην πράξη η Κομισιόν επιθυμεί οι εξαιρέσεις να μη γενικευθούν, ώστε να μην αρθεί η ουσία της απελευθέρωσης. Από την πλευρά της η κυβέρνηση επιθυμεί να μειώσει το κόστος από την πλήρη απελευθέρωση, που υπολογίζεται σε 100 εκατ. ευρώ ετησίως για την επιδότηση των γραμμών με μικρή κίνηση, που δεν είναι ελκυστικές για τις ναυτιλιακές εταιρείες. Οι διαβουλεύσεις ολοκληρώνονται έως τα τέλη Ιανουαρίου και η ελληνική ακτοπλοϊκή αγορά θα πρέπει να έχει συμμορφωθεί νομοθετικά έως τα τέλη Μαρτίου του 2004.
Η Επιτροπή, προφανώς για να διασφαλίσει περισσότερες θέσεις εργασίας για τους κοινοτικούς ναυτικούς, αναγνωρίζει στο κράτος-μέλος το δικαίωμα να καθορίζει την αναλογία κοινοτικών και μη κοινοτικών ναυτικών, οι οποίοι θα εργάζονται στα πλοία της ακτοπλοΐας του. Επίσης του αναγνωρίζει το δικαίωμα να καθορίζει ότι το σύνολο των ναυτικών του πρέπει να είναι κοινοτικοί, να ασφαλίζονται σε κοινοτικά ταμεία και να αμείβονται ανάλογα με τα χρήματα που λαμβάνουν τα εθνικά πληρώματα.
Για την εξυπηρέτηση των νησιών τα κράτη – μέλη μπορούν να καθορίζουν σε ποιες γραμμές πρέπει να επιβάλουν υπηρεσίες δημόσιας υπηρεσίας «σε περίπτωση που οι δυνάμεις της αγοράς δεν επαρκούν για τη σωστή εξυπηρέτησή τους».
Η Επιτροπή αναφέρει ότι όπου προβλέπεται ορισμένη πυκνότητα δρομολογίων, οι επιχειρηματίες μπορούν να την τηρούν συλλογικά.
Στην περίπτωση των μικρών νησιών, δηλαδή όπου η επιβατική κίνηση δεν υπερβαίνει κάθε χρόνο τα 100.000 άτομα, η Επιτροπή αναγνωρίζει το δικαίωμα στο κράτος να συνάπτει «συμβάσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας» και δέχεται η διάρκειά τους να φθάνει ακόμα και τα 12 χρόνια.
Παρεμβάσεις
Τρεις δυνατότητες παρέμβασης στη λειτουργία της ακτοπλοΐας με τη «βούλα» της Επιτροπής. Παραμένει στόχος της ο ελεύθερος ανταγωνισμός.
Οι στόχοι
Στόχος η συνέχεια του ευρωπαϊκού χώρου, που στην Ελλάδα εκτείνεται σε χιλιάδες νησιά.
Συμβάσεις
12ετής συμβάσεις με το Δημόσιο για την κάλυψη νησιών με επιβατική κίνηση έως 100.000 ατόμων ετησίως.
Οι ναυτικοί
Διασφαλίζεται η εργασία των Ελλήνων ναυτικών με όρους για την κοινωνική ασφάλιση και τις αμοιβές.
Πηγή: Ημερησία
