Το “ΣΑΠΦΩ“, το βαπόρι με το οποίο έχουν ταξιδέψει σχεδόν όλοι οι Χιώτες, κόπηκε σε διαλυτήριο πλοίων στην Ινδία την περασμένη εβδομάδα.
Ναυπηγήθηκε στα Ναυπηγεία της Cammel Laird & Co στην Αγγλία το 1966 για να ταξιδέψει στη γραμμή Βρετανία – Σουηδία αλλά τα επιχειρηματικά σχέδια ναυάγησαν και το SPERO – όπως ήταν το πρώτο όνομα του πλοίου – βρέθηκε να εκτελεί το δρομολόγιο Hull (Aγγλία) – Zeebrugge (Bέλγιο).
Τον Ιούλιο του 1973 αγοράστηκε απο τη ΝΕΛ για το δρομολόγιο Πειραιάς – Χίος – Μυτιλήνη, και αργότερα για το δρομολόγιο Πειραιάς – Χίος – Μυτιλήνη – Θεσσαλονίκη.
Περνώντας τα χρόνια υπήρξαν άλλα βαπόρια στη γραμμή, πιο γρήγορα και πιο άνετα, παρόλα αυτά το “Σαπφώ” – που έχει γίνει ως και ζωγραφικός πίνακας, την ώρα που μπαίνει στο λιμάνι της Χίου – θεωρούνταν από την πλειοψηφία των ταξιδιωτών ως το πλοίο με την καλύτερη πλεύση και τους λιγότερους κραδασμούς και μποτζαρίσματα, κάτι πολύ σημαντικό στην συνήθως φουρτουνιασμένη θάλασσα του Αρχιπελάγους.
Με τη σημαία της ΝΕΛ μέτρησε 4.493 ταξίδια και μετέφερε 5.316.981 επιβάτες. Πιθανόν να μην υπάρχει Χιώτης που να μην έχει μπει, έστω μία φορά, μέσα σε αυτό το πλοίο. Πάνω σε αυτό το βαπόρι “χτίστηκε” κυριολεκτικά η επιτυχημένη πορεία της Ναυτιλιακής Εταιρείας Λέσβου.
Το Μάρτιο του 2002 η ΝΕΛ το πούλησε για 1.500.000 $ στην Lacerta Shipping, ελληνικών συμφερόντων, που το μετονόμασε σε SANTORINI 3 και το δρομολόγησε στην Tανζανία, από το Dar-Es-Salaam, στο νοτιότερο λιμάνι της Τανζανίας, το Mtwara κουβαλώντας χύμα φορτία, μία φορά την εβδομάδα.
Όμως το δρομολόγιο αποδείχτηκε παθητικό και το πλοίο οδηγήθηκε σε διαλυτήριο πλοίων στην Ινδία από όπου πριν λίγες μέρες ήρθε η είδηση ότι και το “Σαπφώ” ακολούθησε τη μοίρα όλων των παλιών σκαριών όταν βγαίνουν στην “αποστρατεία” και κόπηκε σε παλιοσίδερα.
Διαφήμιση
