Γιώργος Μισετζής: γιατί ναι στις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου

 Την παρέμβαση του εκδότη του Σύγχρονου Λόγου Γιώργου Μισετζή σχετικά με το θέμα και τη συζήτηση για τις Ζώνες Οικοδομικού Ελέγχου παρουσιάζουμε σήμερα από το chiosnews.com.
Μπορεί μέχρι σήμερα οι περισσότερες απόψεις που έχουν δημοσιευτεί και οι συνεδριάσεις που έχουν γίνει να μη συμφωνούν με τα παρακάτω, πιστεύουμε όμως ότι είναι ένας υγιής προβληματισμός.
«Οι ζώνες οικιστικού ελέγχου εμποδίζουν τον νεοελληνικό εποικισμό ακατοίκητων σήμερα περιοχών. Δεν αμφιβάλει κανείς ότι σε μια αδόμητη σήμερα περιοχή όπως τα δυτικά παράλια θα είχε κάποιος την καλή πρόθεση να χτίσει μια αισθητικά αποδεκτή οικοδομή για κατοίκηση ή επιχείρηση, όμως κοντά του πάντα θα πάει να οικοδομήσει και ο κακόγουστος Έλληνας καταπατητής να στήσει φρίτζες, κιόσκια λαμαρινένια γκαράζ και ότι άσχημο βλέπουμε παντού γύρω μας», σημειώνει ο Γιώργος Μισετζής και τονίζει: «Σήμερα σε συνθήκες καταστροφής του περιβάλλοντος σε όλες τις χώρες, αυτοί οι παρθένοι τόποι εδώ στη Χίο είναι το δικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα».
Αναλυτικά το άρθρο του Γιώργου Μισετζή, που όπως μας είπε ανάλογο δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ έχει ως εξής:
«Είναι γνωστό ότι στη Χίο η ανατολική ακτή από τον Καρφά αρχίζοντας, έχει οικοδομηθεί έτσι που να θεωρείται σήμερα παράδειγμα προς αποφυγή.
Είναι επίσης γνωστό ότι οι ελλιπείς σε προσωπικό κρατικές υπηρεσίες αλλά και το όλο σύστημα ελέγχου υστερεί σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες.
Είναι επίσης γνωστό ότι περιοχές σαν την Λευκωνιά και το λόφο Γρού προς Χαλκειός οικοδομούνται τόσο άναρχα με όλες σχεδόν τις χρήσεις αλλά και τις κατοικίες να εφάπτονται.
Οι ζώνες οικιστικού ελέγχου εμποδίζουν τον νεοελληνικό εποικισμό ακατοίκητων σήμερα περιοχών. Δεν αμφιβάλει κανείς ότι σε μια αδόμητη σήμερα περιοχή όπως τα δυτικά παράλια θα είχε κάποιος την καλή πρόθεση να χτίσει μια αισθητικά αποδεκτή οικοδομή για κατοίκηση ή επιχείρηση, όμως κοντά του πάντα θα πάει να οικοδομήσει και ο κακόγουστος Έλληνας καταπατητής να στήσει φρίτζες, κιόσκια λαμαρινένια γκαράζ και ότι άσχημο βλέπουμε παντού γύρω μας.
Στα αλά νησιά τα τουριστικά λεγόμενα έχει υπάρξει κυριολεκτικά άλωση. Αυτό που τις περασμένες δεκαετίες ήταν πλεονέκτημα οι παραλίες με το απέραντο γαλάζιο σε θάλασσα και ουρανό οι Έλληνες το έχουν κουρελιάσει επιδιδόμενοι στον τουρισμό της άπραχτης. Τα νησιά αυτά είναι υπερδομημένα και μάλιστα με τρόπο εντελώς ασύμβατο με μια αισθητική που να σέβεται το περιβάλλον. Σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν οι αδόμητες περιοχές ακόμα και εκείνες με εξαιρετικό φυσικό κάλος καθώς η επαρχιώτικη νοοτροπία  μας, επιβάλει να οικειοποιηθούμε τα πάντα, ο καθένας για το δικό του μικρό επιχειρηματικό ή ιδιωτικό συμφέρον.
Όλη η νησιωτική Ελλάδα είναι υπό πώληση και υπό αξιοποίηση και μάλιστα με μια απόλυτα αναξέλεκτη και μικρομεσαία αντίληψη. Η νοοτροπία αυτή δεν αφήνει να καταλάβουμε πως απαλοτριώνουμε ακριβώς αυτή τη φυσική ομορφιά για την οποία μέχρι σήμερα ήμασταν ένας ελκυστικός τουριστικός προορισμός. Σήμερα σε συνθήκες καταστροφής του περιβάλλοντος σε όλες τις χώρες, αυτοί οι παρθένοι τόποι εδώ στη Χίο είναι το δικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα. Αυτό μπορεί να πουληθεί πραγματικά ακριβά και είναι μοναδικό. Εξάλλου παραμένει ερώτημα αν πραγματικά διαθέτουμε κάποιο άλλο, πέραν αυτού, πραγματικά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Τελειώνω εδώ διότι δεν θα ήθελα να καταπατήσω, τις στήλες σας για περαιτέρω τεκμηρίωση – των αιρετικών για κάποιούς – απόψεων μου…
Ευχαριστώ για την φιλoξενία
Γιώργος Νικ. Μισετζής
missetzi@spitakia.gr »