Το αρχαιότερο γλυκό του κόσμου, ένα τέτοιο πιάτο μας περίμενε μετά την εκκλησία σαν αποζημίωση για το πρωινό ξύπνημα, στο σπίτι της γιαγιάς της Κυριακούλας το πρωινό των Χριστουγέννων. Με καταγωγή από το αρχαίο ελληνικό έθιμο της πανσπερμίας πέρασε σε όλες σχεδόν τις νεότερες θρησκείες με διαφορετικές ονομασίες ασουρές, Βαρβάρα, κολυβοζούμι, χυλός, πουτίγκα του Νώε και άλλες. Συνδέεται με τελετουργίες σχετικές με τη σπορά τη γη και την προσφορά ανθρώπου σε άνθρωπο.
Κοινή βάση όλων το σταράκι και το ζουμί του εμπλουτισμένο με ότι είχε κάνεις στο σπίτι του όσπρια, ξηρούς καρπούς αποξηραμένα φρούτα, ζάχαρη, μυρωδικά, φρέσκα φρούτα, ρόδι, ανάλογα πάντα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός.
Και το πιο σημαντικό όλων έπρεπε να μοιραστεί και σε άλλους ανθρώπους.Για τη συνταγή:
Περίπου μισό κιλό σιτάρι πλυμένο και βρασμένο σε σιγανή ως μέτρια φωτιά για δύο περίπου ώρες με το νεράκι του (θα χρειαστούμε στο τέλος περίπου ενάμισι με δύο λίτρα ζουμί).
Στο σιτάρι ρίχνουμε ένα ξυλάκι κανέλα μαζί και μια πρέζα αλάτι να βράσουν μαζί.
Αφού βράσει το σιτάρι μας να μαλακώσει καλά χωρίς να λασπιάσει ρίχνουμε:
Σταφίδες μαύρες, ξανθές, ασπρισμένο αμύγδαλο, καρύδι, αποξηραμένα ψιλοκομμένα φρούτα (σύκα, βερίκοκα, δαμάσκηνα ή ότι άλλο μας αρέσει) περίπου μισό φλιτζάνι από το κάθε ένα.
Mια πρέζα από διάφορα μυρωδικά όλα ή μερικά από αυτά κανέλα, κόλιανδρο, γαρίφαλο, κύμινο μαχλέπι, μοσχοκάρυδο η επιλογή δική σας
Mικρή ποσότητα ζάχαρης προτιμήστε μαύρη λίγη ώστε να μην σκεπάσει η γλύκα τα αρώματα και τις γεύσεις των υλικών (εγώ συχνά την αποφεύγω)
Τέλος διαλύουμε μερικές κουταλιές της σούπας καβουρδισμένο αλεύρι (μια δύο για αρχή) για πιο ευκολία κορνφλάουρ ή νισεστέ σε μικρή ποσότητα νερού το ρίχνουμε στο μείγμα που βράζει για λίγα λεπτά ώστε να γίνει μια αραιή κρέμα σαν μια πολύ δεμένη σούπα.
Σερβίρουμε πασπαλίζοντας με τριμμένο καρύδι σουσάμι και ρόδι ή αν σας αρέσει μια πρέζα πολύ πολύ ψιλοκομμένο μαϊντανό.
Πειραματιστείτε προσθέστε αφαιρέστε ανακινείστε μνήμες ακόμα κι αν δεν τις έχετε ζήσει και Καλή σας επιτυχία!
Καλές γιορτές με υγεία
Κυριακή Σπήλια
Έτσι μετά το πρωινό με ένα μπολάκι στο χέρι καθένα από τα εγγονάκια της τρέχαμε να το προσφέρουμε στους γείτονές. Πολλά πολλά χρόνια μετά έγινε η αγαπημένη συνήθεια του χριστουγεννιάτικου πρωινού που την ακολουθούσε πάντοτε μία μικρή ιστορία του πατέρα για τα παιδικά του χρόνια και το χυλό της δικής του γιαγιάς.
Όλοι ήταν σήμερα παράγοντες στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι οι γιαγιάδες, ο πατέρας, οι δικοί του παππούδες, ο θείος ο Καράβολος που το προτιμούσε σε μία πιο φτωχική εκδοχή του και ήταν η μόνιμη και μόνη διαφωνία με τον πατέρα.
Και το πιο σημαντικό όλων τα παιδιά χριστουγεννιάτικοι πια επισκέπτες στο σπίτι ζήτησαν την συνταγή. Πρώτη έκπληξη αλλά το πιο σημαντικό την ζήτησαν χειρόγραφη όταν τους παρέπεμψα στο διαδίκτυο λέγοντας μου ότι θέλουν την συνταγή της γιαγιάς της Κυριακούλας.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ λοιπόν με μνήμες, μνήμη, μυρωδιές κι αρώματα.
Κυριακή Σπήλια
