Αρθρογράφος ένοιωσε την ανάγκη να σχολιάσει αυτά που έγραψα σε πρόσφατο άρθρο μου για τις παιδογαμίες και αιμομιξίες του “αγίου” Λωτ.
Μεταξύ των άλλων παραδέχεται (και πολύ σωστά) ότι η “θεόπνευστος” Αγία Γραφή και κυρίως η Παλαιά Διαθήκη “είναι ένα ιστορικό κείμενο” (των εβραίων), στην οποία εμπεριέχονται (και) “ηθικά καταδικαστέες πράξεις”.
Αυτό είπα κι εγώ…
Αλλά ας δούμε άλλη μία απαράδεκτη και αισχρή συμπεριφορά του “αγίου” Λωτ, όταν εύκολα και πρόθυμα θέλησε να προσφέρει σαν ερωτικό δώρο τις δύο ανήλικες παρθένες κόρες του σε κάποιους ξαναμμένους ερωτικά άνδρες, για να ασελγήσουν σε αυτές. Γεν. ΙΘ’ 4-11. Βλέπουμε λοιπόν ότι η Π. Διαθήκη είναι γεμάτη από πάθη, μαστροπείες, παιδογαμίες, αιμομιξίες κλπ επαίσχυντες συμπεριφορές, που (πάντα αλλά και) σήμερα επισύρουν βαρειές ποινικές κυρώσεις. Και οι όποιες θεολογικές δικαιολογίες σκοντάφτουν στο περί δικαίου αίσθημα και δεν πείθουν. Έστω κι αν ακόμα κάποιοι επιχειρούν να τις δικαιολογούν, αισθανόμενοι να αναδύεται μια “οσμή ευωδίας πνευματικής”, όταν τις διαβάζουν…
Ήδη έχω εκφράσει τις απόψεις μου για το συγκεκριμένο θέμα και για την ηθική απαξία των επαίσχυντων συμπεριφορών, ιδιαίτερα για τα μεθύσια και τα … του Λωτ και για την προβαλλόμενη -ως δικαιολογία- αμνησία του, ως διαρκώς μεθυσμένου, που “τίποτα δεν θυμόταν και τίποτα δεν καταλάβαινε”.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβω τις ίδιες σκέψεις, αλλά, όπως έγραψα και στο αρχικό κείμενό μου, η δικαιολογία ότι ο Λωτ έχει το ελαφρυντικό του μεθυσμένου γι’ αυτά τα σεξουαλικά του ανοσιουργήματα ή ότι τον παρέσυραν οι ανήλικες κόρες του για να συνευρεθεί μαζί τους δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή στους υπερασπιστές του, αλλά μάλλον τους εκθέτει στα μάτια της κοινωνίας και στην κρίση κάθε σκεπτόμενου με πραγματικά ηθικά κριτήρια ανθρώπου, χωρίς θρησκευτικές εξαρτήσεις, συναισθηματικές παρωπίδες και πνευματικές ωτασπίδες.
Άλλωστε ένας μεθυσμένος δεν σημαίνει ότι δεν έχει επίγνωση του τι κάνει, ούτε χάνει τη μνήμη του, ώστε να μη θυμάται το επόμενο πρωί τι έκανε το προηγούμενο βράδυ. Απλώς πάνω στο μεθύσι εκδηλώνεται πιο εύκολα ο πραγματικός του χαρακτήρας!
Και ένα ακόμα ερώτημα –μεταξύ πολλών άλλων που προκύπτουν- είναι πώς βρήκαν το κρασί οι κόρες του Λωτ μακριά από την κατοικία τους, πάνω στο βουνό, όταν πάνω στη βιασύνη της φυγής τους, ούτε να κοιτάξουν πίσω τους δεν μπόρεσαν… Μήπως όλα έγιναν χωρίς κρασί;…
Εν πάση περιπτώσει αν ο όποιος σχολιαστής νοιώθει την ανάγκη να υπερασπιστεί ή να δικαιολογήσει τις αισχρές αυτές πράξεις, ας απαντήσει στον Μέγα Βασίλειο της Καισαρείας, που κατακρίνει τις παιδογαμίες και αιμομιξίες του “αγίου” Λωτ, χωρίς να του δίνει κανένα ελαφρυντικό, λέγοντας ότι (ο Λωτ) “έγινε θυγατρόγαμος, γαμβρός εαυτού και πενθερός, ο πατήρ ανήρ και ο πάππος πατήρ, εκατέρωθεν τους όρους της φύσεως υβρίζων”. Εγώ σε απλά ελληνικά τη θέση του Μεγ. Βασιλείου, για τον “υβριστή της φύσεως” Λωτ, τη διατύπωσα με το ερώτημα: Τα εγγόνια του Λωτ ποιον πατέρα είχανε;…
Και ο κάθε νηφάλιος και νουνεχής αναγνώστης, απαλλαγμένος από τις όποιες δογματικές παρωπίδες, με ελεύθερη φρόνηση, ορθολογισμό και χωρίς προκαταλήψεις, μπορεί να κρίνει για το “θεολογικό μεγαλείο και τα άρρητα βάθη” τέτοιων αλλότριων συμπεριφορών.
Ο καθένας όμως, χωρίς να χρειάζεται να είναι θεολόγος, γιατί αλίμονο αν αφήναμε τόσο σοβαρά θέματα στη θεολογική συσκότιση, είναι ελεύθερος και έχει κάθε δικαίωμα να κρίνει, να αγανακτήσει και να καταγγείλει τέτοιες συμπεριφορές. Ευτυχώς η περίοδος του Μεσαίωνα και της “Ιεράς Εξέτασης” έχει παρέλθει προ πολλού, όπως και οι εποχές που το “ποίμνιο” κατάπινε αμάσητο ό,τι του σερβίριζαν οι επαγγελματίες φαντασιοκόποι, δεξιοτέχνες της χειραγώγησης και πολλοί πλέον πιστεύουν ότι το μόνο αληθινό φως το φέρνει η αλήθεια, που προβάλλει από την επίμονη και επίπονη έρευνα και την επιστημονική γνώση, παραμερίζοντας κάθε φαντασιακή δομή, κάθε εξωραϊστικό αφήγημα και κάθε προσπάθεια ποιμνιοποίησης.
15/11/2022
του Μιχάλη Χαραλαμπάκη
* Ο Μιχάλης Χαραλαμπάκης γεννήθηκε στη Χίο, από γονείς Μικρασιάτες. Τελείωσε το Γυμνάσιο Αρρένων Χίου και είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
(πρώην ΑΣΟΕΕ).
Διαμένει στη Νέα Χαλκηδόνα. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα Ιστορίας και φιλοσοφίας και ασχολείται με την έρευνα σε
θέματα σχετικά με την Ιστορία, τις θρησκείες και τις ανθρωπιστικές επιστήμες γενικότερα.
Σ.σ.: Το παρόν άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις του συντάκτη.
