Επειδή τελικά έκαψε καρδιές ο Ερινός κι ας μην τον δοκιμάσατε όλοι, ζητήθηκε και ορίστε η συνταγή.
Πριν από αυτό όμως μια σημαντική σημείωση και μια σημαντική αναφορά στην κα Παρασκευή Μπουρζούνη την κα Κική για όσους την γνώριζαν μια γυναίκα μερακλού γνωστή για τα φανταστικά γλυκά του κουταλιού της που στα σιρόπια τους λες έκλεινε όλη τη λαϊκή σοφία.
Έψαχνα τρόπους να αποφύγω την χρήση χημικών (στην περίπτωση μας γαλαζόπετρα) διότι αν το γλυκό ψηθεί σκέτο χάνει το όμορφο πράσινο χρώμα και την σαρκώδη υφή που του χαρίζει η γαλαζόπετρα. Όταν ρωτούσα όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με παρέπεμπαν στη χρήση θειικού χαλκού είτε στη μορφή της γαλαζόπετρας είτε λέγοντάς μου ότι πετούν ένα γουδοχέρι στο καζάνι που βράζει το γλυκό.
Συχνά κατέφευγα στις γιαγιάδες, θείες του χωριού, να ανακαλύψω κρυμμένους θησαυρούς και μυστικά φυλαγμένα στο χρόνο.
Εκείνη τη φορά λοιπόν στην κα Κική φημισμένη στην μικρή κοινωνία μας για τα γλυκά της τα οποία συχνά πυκνά είχα γευτεί. Με χαρά, μου εμπιστεύτηκε το μυστικό της το τόσο απλό με τα νεραντζόφυλλα. Σας βεβαιώ αλάνθαστο πέρα όλων των άλλων του χαρίζει και ένα υπέροχο άρωμα σπάζοντας τη μυρωδιά του γάλακτος που έχει το σύκο.
Αρχικά μαζεύουμε 40 με 50 κομμάτια συκαλάκι (από άγρια αρσενική συκιά ερινός στη Χίο, ερινεός, ορνός θα την συναντήσετε με παρόμοιες οι ονομασίες σε άλλα μέρη) προσπαθούμε να μαζέψουμε νωρίς το σύκο να μην είναι πολύ μεγάλο. Εγώ προτιμώ να μαζεύω μικρά σύκα το πολύ σε μέγεθος μικρού καρυδιού Αυτό έχει το πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται να τα καθαρίσετε παρά μόνο λίγο στην άκρη.
Κόβω 30 με 40 φύλλα νεραντζιάς τα πιο μεστά και πράσινα. Έτσι ουσιαστικά αντικαθιστώ τον θειικό χαλκό τη γαλαζόπετρα με τα φύλλα της νεραντζιάς που περιέχουν το ίδιο συστατικό στη φυσική μορφή του.
Βάζουμε σε μία φαρδιά βαθιά κατσαρόλα τα φύλλα της νεραντζιάς πλυμένα και τοποθετώ επάνω τα σύκα με νερό που τα σκεπάζει. Αφήνω να βράσουν περίπου πέντε λεπτά αδειάζω το νερό τα ξαναβράζουμε για τον ίδιο χρόνο και επαναλαμβάνω αυτή τη διαδικασία 3 φορές συνολικά μέχρι το σύκο να ψηθεί.
Στο σημείο αυτό ξεχωρίζω τα φύλλα από τα σύκα, τα αφήνω να στραγγίσουν πολύ καλά και τα τοποθετώ πάνω σε μία βαμβακερή πετσέτα να τραβήξουν το υπόλοιπο νερό. Αν χρειαστεί αλλάξτε την πετσέτα ώστε να μείνει το δυνατόν λιγότερο νερό δεν τα σφίγγω πολύ για να μη χαλάσει το σχήμα.
Συνεχίστε βάζοντας ένα μικρό αμύγδαλο και ένα μοσχοκάρφι, (γαρύφαλλο) σε κάθε σύκο στο φαρδύ μέρος το αμύγδαλο και στην κορυφή το μοσχοκάρφι.
Βράζουμε για λίγα λεπτά 1 kg ζάχαρη με 3 φλιτζάνια τσαγιού νερό και ρίχνουμε το σύκο να βράσει 5-10 λεπτά. Σβήνουμε τη φωτιά το σκεπάζουμε με μία καθαρή πετσέτα και το αφήνω όλη νύχτα να ξεκουραστεί και να βγάλει τα υγρά του . Την επόμενη μέρα το βράζω μέχρι να δέσει το γλυκό και 1-2 λεπτά πριν το κατεβάσω ρίχνω μέσα τον χυμό από δύο με τρία μεγάλα λεμονιά. Αφού κρυώσει το τοποθετώ σε καλά αποστειρωμένα βάζα.
Προσωπικά δεν θέλω πάρα πολύ δεμένο το σιρόπι στα γλυκά μου γιατί δεν μου αρέσει και προτιμώ να τα τοποθετήσω στο ψυγείο αυτό όμως αφήστε το αργότερα όταν θα του έχετε πάρει τον αέρα.
Καλή επιτυχία και κλείνοντας ένα βασικό συστατικό που ξέχασα είναι μια μεγάλη δόση αγάπης γι αυτό που θα κάνετε για να δείτε την ευχαρίστηση στα μάτια όσων των δοκιμάσουν.
Μια αλλιώτικη Πρωτομαγιά του 2020
από την Κυριακή Χατζαντωνάκη
