Κατάπλωρα- κατάπρυμα: ξενιτεμός για τα σωστικά…

Κατάπλωρα – κατάπρυμα
 με τον Κωνσταντίνο Δ. Γεόμελο

*  Ο χειμώνας έχει “ορτσάρει” τα πανιά του, οι δυνατοί αέρηδες και τα μποφώρια, η παγωνιά και το κρύο διαρκείας, είναι πια σε ημερήσια διάταξη, χωρίς αυτές οι κλιματολογικές συνθήκες, να μας προξενούν πλέον εντύπωση.
Άλλωστε έχει περάσει στη συνείδηση μας, ότι από ’δω και στο εξής , δύο εποχές θα έχουμε, σκληρούς χειμώνες και καυτά καλοκαίρια.
* Δυο μέρες χωρίς πλοίο στη γραμμή, λόγω απαγορευτικών απόπλου, και οι ελλείψεις σε βασικά καταναλωτικά αγαθά,  μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσο η αυτάρκεια των νοικοκυριών εξαρτάται πλέον, από τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά και πόσο σημαντικές είναι οι ακτοπλοϊκές γραμμές για το νησί μας.
Η πολιτεία σήμερα, διαθέτει όλον εκείνο τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό, για να ανοίξει δρόμους μέσα στα χιόνια και στους πάγους ή ακόμη και να ανοίξει και δρόμους, εκεί που δεν υπάρχουν, προκειμένου να φτάσει και στο πιο απομακρυσμένο ή αποκλεισμένο χωριό. Για τα νησιά όμως, όταν μαίνονται οι λαίλαπες και οι τοπικοί κυκλώνες, δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Άλλωστε δεν έχει εφευρεθεί ακόμη η μηχανή, που θα δαμάζει κύματα.
* Γι’ αυτό λοιπόν είναι επιτακτική η ανάγκη, η νησιωτική πολιτική να δώσει καρπούς που θα αφορούν, μεγαλύτερα και σύγχρονα λιμάνια, περισσότερα και καλύτερα πλοία. Δεν μπορούμε να κάνουμε λόγω για ανάπτυξη όταν το βασικό συστατικό, ο σχεδιασμός και ο προγραμματισμός, είναι σχεδόν ανύπαρκτος στα ελληνικά δεδομένα. Στην τύχη και στα “κουτουρού”, μπορεί να γίνονται πράγματα της τελευταίας στιγμής, όχι όμως και έργα που έχουν προοπτική πολλών δεκαετιών.
* Δεν συνάδουν με τη ναυτική πρακτική αλλά και με τους κανόνες ασφαλείας, πρακτικές που μπορεί να αποδίδουν σε χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, αλλά σίγουρα είναι επιζήμιες όταν εφαρμόζονται και στα λιμάνια.
Δεν μπορεί δηλαδή, όταν ένα πλοίο, μεγάλο σαν τα επιβατηγά της γραμμής, να είναι δεμένο στο λιμάνι, και επειδή συμπίπτεί να έρχεται και άλλο πλοίο, να του ζητάνε να λύσει να βγει έξω από το λιμάνι, να κρατηθεί πάνω στον καιρό, να “ντριφτάρει”, περιμένοντας το άλλο πλοίο να τελειώσει την φορτοεκφόρτωση και σε δυο ώρες να μπει πάλι μέσα να δέσει.  Άλλο καράβι , άλλο αυτοκίνητο. Ειδικότερα, η μανούβρα που περιγράφηκε προηγουμένως, δεν μπορεί να γίνει όταν επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
* Να θυμίσουμε ένα περιστατικό, που έγινε πριν χρόνια και δεν είναι το μόνο, όταν με κακοκαιρία μέσα στο λιμάνι ήταν δεμένο το ΣΑΠΦΩ, με την πλώρη του παράλληλα στο Τελωνείο, και οι δυνατοί νοτιάδες γύριζαν την πλώρη προς το…Λιμεναρχείο.
Ακόμη, με άσχημο καιρό, ακόμη και με τις μηχανές στο “πάση δυνάμη”, λόγω του μεγάλου ύψους εξάλων, είναι πολύ δύσκολο για τα επιβατηγά να κρατηθούν για πολύ ώρα, στο ίδιο σημείο, έξω από λιμάνι. Επομένως, ας ξεκινήσουν άμεσα, τα έργα βελτίωσης στο υπάρχον  λιμάνι, με τη ρεαλιστική πρόταση, που έχει κατατεθεί και παράλληλα ας ξεκινήσει και η κατασκευή του καινούριου.
* Πανεπιστημιακού επιπέδου, θα είναι το πιστοποιητικό που θα λαμβάνουν οι Πλοίαρχοι και οι Μηχανικοί, Α΄ τάξεως, σύμφωνα με πρόσφατη δέσμευση του υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας.
Εκπληρώνεται έτσι, ένα πάγιο αίτημα του ναυτιλιακού κλάδου, το οποίο αποτελεί έμπρακτη αναγνώριση, του επιπέδου τεχνικής κατάρτισης και ευρύτατης επαγγελματικής γνώσης, στο οποίο φτάνουν οι Αξιωματικοί Γέφυρας και Μηχανής, στο καταληκτικό δίπλωμα , μετά από τόσα χρόνια συνεχούς επιμόρφωσης και επαγγελματικής καταξίωσης. Θα περιμένουμε  την υλοποίηση των δεσμεύσεων του ΥΕΝ, ευελπιστώντας να μην προσαράξει το θέμα σε κανένα ύφαλο. Άλλωστε τα τελευταία δέκα χρόνια, τουλάχιστον,  από αυτές εδώ τις γραμμές υπάρχει πλούσια αρθρογραφία και για το συγκεκριμένο θέμα.
* Όπως έχουμε υποστηρίξει, και την ανάγκη λειτουργίας, στο κατ ’ εξοχήν ναυτικό νησί μας, Σχολής Σωστικών Πυροσβεστικών Μέσων, που και αυτή εξαγγέλθηκε και μέχρι σήμερα δεν έχει υλοποιηθεί. Η υλικοτεχνική υποδομή υπάρχει, το προσωπικό, που θα στελεχώσει τη Σχολή Σωστικών, καθώς και κάποια άλλα τμήματα τα οποία σήμερα λειτουργούν στο ΚΕΣΕΝ, έχει εξευρεθεί. Αλλά,  το ΥΕΝ, όμως , βρίσκει τα τελευταία χρόνια, όλο αφορμές για στέλνει τελικά τους Χιώτες ναυτικούς και σπουδαστές των ΑΕΝ, στον Πειραιά για την επιμόρφωση τους, συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω οικονομική τους αφαίμαξη. Γιατί άραγε ,εμποδίζεται η λειτουργία τέτοιων Σχολών και σεμιναρίων στη Χίο; 
* Η θάλασσα και η ναυτοσύνη, ήταν οι πρωταγωνιστές στη συνάντηση, για το κόψιμο της Αγιοβασιλιάτικης πίτας,  το Σάββατο που μας πέρασε, στο σύλλογο Αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού. Και πώς να μην ήταν άλλωστε αφού καπετάνιοι και μηχανικοί , εν ενεργεία και εν… απομαχεία, τα είπαν εν μέσω βαπορίσιων μερακλίδικων εδεσμάτων και τοπικού ούζου.
Δεν τα είπαν όμως μόνο μεταξύ τους, αλλά με την ευκαιρία, άκουσαν και τις προτάσεις τους για λιμάνια, μαρίνες και ιχθυόσκαλες, όσοι από τις τοπικές αρχές  πέρασαν να ευχηθούν.   
       
cgeomelos@hotmail.com