Ως μια σημαντική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη διαμόρφωση ουσιαστικής ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής, παρά την έντονη αντίσταση από μεγάλους οικονομικούς κλάδους και συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, χαρακτήρισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Μιχάλης Παπαγιαννάκης το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της ολομέλειας του Ε.Κ. σχετικά με την πρόταση Οδηγίας όσον αφορά την πρόληψη και αποκατάσταση των περιβαλλοντικών ζημιών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας: Κατά τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη “για να προστατευθεί η φύση δεν αρκεί να βάλουμε έναν φράκτη γύρω της. Η ανθρώπινη δραστηριότητα οφείλει να προσαρμοστεί δημιουργικά ούτως ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της βιωσιμότητας στην Ευρώπη. Χρειάζεται μια “πράσινη στροφή της βιομηχανίας” και όλης της οικονομίας. Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας στέλνουν ένα σαφές πολιτικό μήνυμα στη διευρυμένη Ευρώπη”
Δηλαδή δημιουργείται ένα καθεστώς αστικής ευθύνης για τις περιβαλλοντικές ζημιές με βάση την αρχή της ανεξαρτήτως υπαιτιότητας ευθύνης (αντικειμενική ευθύνη).
Η Οδηγία εγκρίθηκε με 312 ψήφους υπέρ και 179 κατά. Υπερψήφισαν οι πολιτικές ομάδες της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς (στην οποία ανήκει και ο εισηγητής εκ μέρους της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Μιχάλης Παπαγιαννάκης), των Πρασίνων, των Σοσιαλιστών και μεγάλη πλειοψηφία των Φιλελευθέρων. Καταψήφισε η ομάδα των Χριστιανοδημοκρατών, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
– Οι εταιρίες υποχρεώνονται να έχουν ασφαλιστική κάλυψη προκειμένου να καλύπτονται ζημιές που μπορούν να προκληθούν από τις δραστηριότητες τους.
– Διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας ώστε να περιλαμβάνει τη θαλάσσια και την πυρηνική ρύπανση. Δηλαδή για καταστροφές τύπου “Prestige” το βάρος της αποκατάστασης της οικολογικής καταστροφής θα φέρουν οι ρυπαίνοντες (π.χ. οι ναυτιλιακές εταιρίες).
– Ο ορισμός της βιοποικιλότητας θα καλύπτει όλα τα είδη και τους προστατευόμενους οικοτόπους σύμφωνα με την εθνική και κοινοτική νομοθεσία.
-Καταλογίζεται ευθύνη ακόμη και σε εκείνους οι οποίοι παρά την κατοχή άδειας για συγκεκριμένη δραστηριότητα ρυπαίνουν το περιβάλλον.
– Το οικονομικό βάρος της αποκατάστασης της ζημιάς στο περιβάλλον μετατίθεται από την αρμόδια δημόσια αρχή, δηλαδή τον φορολογούμενο, στον ρυπαίνοντα.
– Βελτιώνονται οι διατάξεις προσφυγής στη διακαιοσύνη προκειμένου να διασφαλισθεί ότι τόσο μη κυβερνητικές οργανώσεις όσο και πολίτες μπορούν κινηθούν νομικά εναντίον των ρυπαινόντων.
Ευρωκοινοβούλιο: Βήματα αποτροπής ζημιών σε βάρος του περιβάλλοντος
Διαφήμιση