H πρόσφατη υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΥΠΕΠΘ και οκτώ επιχειρηματικών ομίλων, (ιδρύματα: Ευγενίδου, Κωστόπουλου, Λαμπράκη, Λεβέντη, Νιάρχου, Εθνικής Τράπεζας, Μποδοσάκη και Ωνάση), αποτελεί απροκάλυπτη μορφή άμεσης παρέμβασης του μονοπωλιακού κεφαλαίου στην εκπαίδευση, αποδείχνοντας με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο τον ταξικό της σκοπό. Η συμφωνία αυτή αναγορεύει τις επιχειρήσεις σε συνεργάτες της κυβέρνησης ως προς την άσκηση εκπαιδευτικής πολιτικής και το μεγάλο κεφάλαιο σε ανοιχτό ρυθμιστή της αντιδραστικής προσαρμογής της παιδείας στις ανάγκες της κερδοφορίας του.
Η ιστορία αυτή έχει παρελθόν και ακολούθησε σταδιακή πορεία και μεθοδικά βήματα. Τα συγκεκριμένα ιδρύματα ανέλαβαν δράση ήδη από το 2006 με το σχεδιασμό «εκπαιδευτικών» προϊόντων για μαθητές, εκπαιδευτικούς και υποψήφιους για την ανώτατη εκπαίδευση. Από τότε ήταν φανερή η προσπάθεια των επιχειρηματικών κολοσσών να πάρουν πάνω τους την απευθείας διδασκαλία προγραμμάτων μύησης των μαθητών στην Ευρωπαϊκή ιδέα, την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα και σε άλλες κάλπικες αξίες του κεφαλαίου. Την υπόθεση αυτή πρώτο το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών αποκάλυψε και κατήγγειλε τότε, με κεντρικό ειρωνικό σύνθημα: « Γράμματα στο Λαμπράκη, σπουδές στον Μποδοσάκη». Ακολούθησε η συμφωνία της κυβέρνησης με το μονοπώλιο της Microsoft και στο πλαίσιο του έξυπνου σχολείου για βιοκλιματικές αίθουσες σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις εντολές των πολυεθνικών της πράσινης οικονομίας. Στη συνέχεια Διευθύνσεις Εκπαίδευσης εξώθησαν μαθητές και εκπαιδευτικούς να συνεργαστούν με τα οκτώ «ευαγή» ιδρύματα για πιο συστηματική πιλοτική επιλογή ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την υγεία, το περιβάλλον και τον καταναλωτή και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Οι εξελίξεις αυτές επισημοποιούνται με το μνημόνιο συνεργασίας και προβάλλονται από τον Υπουργό Παιδείας σαν πυξίδα «που δείχνει το δρόμο σε όλες τις δυνάμεις του Ελληνισμού, εντός και εκτός συνόρων» (βλ. δηλώσεις Στυλιανίδη, Βήμα 28/3/2008 σελ. 15). Στην επιχείρηση αυτή πρωτοστατούν πανεπιστημιακοί που δίνουν έτσι άλλοθι «επιστημονικότητας» στην άλωση της εκπαίδευσης από τις επιχειρήσεις. Ανάμεσα σε άλλους και η γνωστή κ.Ρεπούση, συγγραφέας του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού, και μέλος του ΣΥΝ.
Στην ουσία όμως το μνημόνιο συνεργασίας σηματοδοτεί :
> Τη μετατροπή της εκπαίδευσης σε προνομιακό χώρο κερδοσκοπίας για τις επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις στοχεύσεις της στρατηγικής της Λισαβόνας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είναι να γίνει η εκπαίδευση της Ε.Ε. η πιο ανταγωνιστική στον κόσμο και πιο κερδοφόρα για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.
> Την άμεση συμβολή και έλεγχο του κεφαλαίου στις διαδικασίες διαμόρφωσης του ευέλικτου και πιο άγρια εκμεταλλεύσιμου εργαζόμενου, το οποίο καθορίζει από πρώτο χέρι πια τα εκπαιδευτικά προγράμματα με στόχο τη στροφή του στη ρηχή κατάρτιση και στις δεξιότητες που επιζητά η αγορά και την εξάλειψη των τελευταίων ψηγμάτων γενικής παιδείας.
> Την ανάληψη ελκυστικών πρωτοβουλιών και δράσεων των ομίλων, όπως αυτές σε μουσεία και σχολικές βιβλιοθήκες, με επιδίωξη να γίνει πιο δελεαστική και να συγκαλυφθεί η πρωτοφανής αμορφωσιά που φέρνει η αντιδραστική αναδιάρθρωση των σχολικών προγραμμάτων και της εκπαίδευσης.
> Το άνοιγμα της εκπαιδευτικής αγοράς στα προϊόντα της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών από τους συγκεκριμένους ομίλους, μέσα από την ανάπτυξη δικτύου επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και δήθεν εκπαιδευτικών παιχνιδιών και ρόλων με πολλαπλές συμμετοχές για παιδιά ηλικίας 10 ως 15 ετών. Με άλλα λόγια ασύλληπτη κερδοσκοπία και έντονη ιδεολογική χειραγώγηση, συμμόρφωση και αυστηρό έλεγχο μαθητών και εκπαιδευτικών.
> Τη διεύρυνση της εμπορευματοποίησης- ιδιωτικοποίησης, τη διόγκωση των ταξικών φραγμών και χασμάτων με τη διαφοροποίηση των προγραμμάτων και των σχολείων που θα επισφραγίσει η αποκέντρωση και ο Καποδίστριας 2.
> Τη συγκρότηση ενός πρώτου πυρήνα αξιολογητών, αφού ήδη έχουν ενταχθεί στο δίκτυο σχολικής καινοτομίας που καθοδηγούν τα ευαγή ιδρύματα 145 εκπ/κοί από όλη τη χώρα. Ο πυρήνας αυτός θα υποστηρίζει όλες τις διαδικασίες και μορφές αξιολόγησης (εσωτερική- εξωτερική ) και θα ενισχύει την αποκέντρωσή τους , την πιο στενή δηλαδή πρόσβασή τους με τις τοπικές επιχειρήσεις- αγορές και τις ανάγκες τους.
Η αντίσταση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και η στάση των άλλων δυνάμεων
Από την πρώτη στιγμή το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών αποκάλυψε και κατήγγειλε την εξώθηση των σχολείων στη λαιμητόμο των επιχειρήσεων. Με επίμονες προσπάθειές των εκπροσώπων του στα συνδικαλιστικά όργανα ανέδειξε το ζήτημα και απαίτησε από τις άλλες παρατάξεις να πάρουν θέση. Ήδη εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών σε συναντήσεις αρχικά με τον Υφυπουργό Παιδείας κ. Λυκουρέντζο ανέδειξε το θέμα της εισβολής των επιχειρήσεων και του ζήτησε να πάρει θέση και αυτός δήλωσε πλήρη άγνοια για τη δράση των ομίλων στα σχολικά προγράμματα. Στη συνέχεια σε άλλη συνάντηση με τον Υπουργό της Παιδείας, ο ίδιος εκπρόσωπος καθώς ανέλυε την υπόθεση του Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας και των ιδρυμάτων θεωρήθηκε από εκπρόσωπο της ΠΑΣΚ εκτός θέματος και παρεμποδίστηκε, ενώ διευκολύνθηκε έτσι από τις κυρίαρχες παρατάξεις που σιώπησαν, ο Υπουργός να υπεκφύγει. Σε γενικές γραμμές η ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ θεωρούν θετική τη δράση των επιχειρηματιών στα σχολεία και τάσσονται ανοικτά υπέρ των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, απαιτώντας μόνο ένα τυπικό έλεγχο από την πολιτεία γιαυτά στο όνομα της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων αγνοώντας προκλητικά τις προδιαγραφές και τους αντιεκπαιδευτικούς στόχους. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πάλι στα εκπαιδευτικά συνδικάτα πρωτοστατούν στην υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και συνεργάζονται με τους οκτώ επιχειρηματικούς ομίλους μέσα από τις ομάδες επιστημονικής στήριξης της πιλοτικής εφαρμογής του δικτύου σχολικής καινοτομίας. Οι ίδιες δυνάμεις είναι πρωτεργάτες στη διαχείριση και συμμετοχή των συνδικάτων στο ΕΠΕΑΕΚ (2007-2013). Σημείο συνάντησης όλων αυτών των παρατάξεων είναι η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ότι τα αντιδραστικά μέτρα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων μπορεί να πάρουν ένα άλλο περιεχόμενο και να αλλάξουν στόχους.
Επίλογος
Επειδή στις μέρες μας βαφτίζονται καινοτομίες οι αντιδραστικές παρεμβάσεις του μονοπωλιακού κεφαλαίου στην εκπαίδευση και εφόσον καινοτομία είναι η δράση που εμπνέεται από νέες και πρωτοποριακές αντιλήψεις για την πραγματικότητα, επιμένουμε να πάρουν οι όροι και οι λέξεις το πραγματικό τους νόημα και δεν θεωρούμε τις καπιταλιστικές «μεταρρυθμίσεις» καινοτομίες, αλλά αντιδραστικές τομές και μεταμφίεση της αρχαίας σκουριάς σε ψεύτικη πρόοδο, επειδή ακόμη εναντιωνόμαστε στη μετατροπή της εκπαίδευσης σε προθάλαμο της δια βίου αμάθειας και περιπλάνησης στην ανεργία και την ψευτοαπασχόληση των νέων καλούμε: τους συναδέλφους, τους συλλόγους διδασκόντων και γονέων, τα πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα (σύλλογοι, ΕΛΜΕ), μαθητικές κοινότητες να αντισταθούν μαζικά και να δώσουν συντονισμένα τη μάχη για να σταματήσει η διείσδυση των επιχειρήσεων στα σχολεία.
Κανένας χορηγός στην εκπαίδευση- οι επιχειρήσεις έξω από τα σχολεία. Η μάχη αυτή είναι κομμάτι για την ανατροπή των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση και του αγώνα για ενιαία λαϊκή παιδεία, πλήρη και σταθερή εργασία, ζωή με δικαιώματα και νόημα.
