Αλέξης Τσίπρας! γιατί έχει τσαγανό και ήθος, γράφει η Ευγενία Ασλανίδη

Έχω όμως και μια δισκοπάθεια που με εμποδίζει να κατέβω σήμερα (σ.σ. 29/4/23) στην πλατεία να δω τον Αλέξη, καθότι όπως έχω πολλάκις τονίσει δεν είμαι Συριζαία, είμαι Τσιπραία!

Δεν τον είχα προσέξει από την αρχή, παρά μόνο όταν βγήκε μπροστά μέσα στην κρίση και γέμισε την ψυχή μας ελπίδα.

Αυτό το παιδί έχει τσαγανό και ήθος, είπα. Όχι, δεν παραμυθιάστηκα με το δημοψήφισμα και τα λοιπά. Ένιωθα όμως πως αυτά που έλεγε τα πίστευε.
Άλλο πράγμα να πιστεύεις και να παλεύεις κι άλλο να λες ψέματα.

Η κυβερνητική θητεία που μόλις έκλεισε μας έδωσε και καταλάβαμε τη διαφορά και την υπεροχή του Αλέξη σε πολλά, αλλά σταματώ στη δικαιοσύνη, που κατάφωρα δεινοπάθησε επί της Δεξιάς του Κυριάκου.

Με τη σκέψη αυτή ξύπνησα το πρωί και συνειδητοποίησα ότι ως πολίτης δεν έχω βρεθεί ποτέ σε κομματική συγκέντρωση.
Γενικώς είμαι εξωκομματική.
Την πολιτική μου προπαίδεια την οφείλω στους γονείς μου και την κριτική μου σκέψη στην δημοσιογραφία, όπου την καλλιέργησα αρκούντως, ελπίζω.

Εκτιμώ και το έχω αναφέρει επίσης πολλάκις, ότι σε όλα τα κόμματα υπάρχουν έντιμοι και ικανοί άνθρωποι. Στην παρούσα φάση όμως έχω την απαίτηση, επειδή ακριβώς είναι έντιμοι και ικανοί, να μην στηρίξουν το τραγικό μόρφωμα που έφτιαξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Γι’ αυτό και θεωρώ ασυγχώρητο λάθος την έμμεση στήριξη του ΚΚΕ στον τελευταίο, χαρακτηρίζοντας ως την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο καθένας με στοιχειώδη νοημοσύνη, ξέρει πολύ καλά πως το ΚΚΕ δεν το πιστεύει αυτό που είπε.
Αλλά από πίτα που τρως σε μέλλει αν καεί… Γι’ αυτό και συμπράττει άριστα με την Δεξιά -ιστορικά αποδεδειγμένο -αλλά ουχί με άλλη Αριστερά. Κρίμα!

Γνωρίζω πως κάθε εκλογική αναμέτρηση παίρνει τον χαρακτηρισμό κρίσιμη (αυτά κάνουμε και χάνουν οι λέξεις την αξία τους), αλλά αυτή τη φορά όντως είναι κρίσιμη.

Η μεσαία τάξη απειλείται με αφανισμό, αρχής γενομένης από την έναρξη των μνημονίων.
Στην παγίδα υπέπεσε και ο ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό ο Τσίπρας έθεσε τώρα πρώτης προτεραιότητας ζήτημα την ενίσχυσή της, κάτι που δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς ότι ΔΕΝ θα κάνει ο Μητσοτάκης και γιατί να το κρύψει άλλωστε;

Οι πολυεθνικές που έχουν καπελώσει τα κράτη και επιβάλλουν τις δικές τους προτεραιότητες, όποιο κράτος βρίσκουν μπόσικο ή δεκτικό, το μετατρέπουν σε τριτοκοσμικό.
Με πολίτες δύο ταχυτήτων εκ διαμέτρου αντίθετους: πολύ πλούσιους και πολύ φτωχούς.
Η Ελλάδα έδωσε τρομερά ανησυχητικά δείγματα γραφής στην πρώτη θητεία του Κυριάκου. Αν πάρει και δεύτερη θητεία;
Στο τέλος της, όσοι δεν πάνε εργάτες στην εύπορη ξενιτιά, θα γίνουν δούλοι στον τόπο μας.