Την ώρα που περνούσε το πλοίο της γραμμής, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 16/7/18, έφτασαν 42 πρόσφυγες με φουσκωτή βάρκα στην περιοχή του Καρφά υπό την επιτήρηση του σκάφους της FRONTEX, ενώ χθες 17/7, στις 7.30 μ.μ., ακόμα 12 άτομα βγήκαν στην περιοχή της Αγίας Ερμιόνης.
Μεταφέρθηκαν όλοι στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Προσφύγων για καταγραφή και ταυτοποίηση.
ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
Την περίπτωση της πρώτης άφιξης, ο Γιάννης Μακριδάκης περιγράφει σαν αυτόπτης μάρτυρας
Η λέμβος είχε μέσα 42 ανθρώπους από Ιράκ και Αφγανιστάν, 19 άντρες, 11 γυναίκες και 12 παιδιά. Οι άντρες στεκόντουσαν όλοι μαζί σε μια μεριά και τα γυναικόπαιδα καθόντουσαν λίγο πιο εκεί ανακούρκουδα, στην άκρη του οδοστρώματος όταν φθάσαμε. Όλες οι γυναίκες φορούσαν μαντίλες, είχαν στην αγκαλιά τους τα παιδιά και φαινόντουσαν να έχουν βλέμμα παραδομένο εντελώς στην περίσταση.Σαν να είχαν φέρει μόλις εις πέρας ένα χρέος βαρύ και δεν είχαν πια τι άλλο να πράξουν, νύχτα σε τούτη την άγνωστη ακτή.
Εθελοντές και υπάλληλοι των διαφόρων ΜΚΟ τους μοίραζαν ρουχισμό και οι γιατροί εξέταζαν κάποιους που είχαν ανάγκη. Κλούβες της αστυνομίας και αυτοκίνητα ασφάλειας και περιπολικά με αναμμένα τα αλλάρμ συμπλήρωναν την ατμόσφαιρα. Οι αστυνομικοί και οι φροντεξάδες στεκόντουσαν κι αυτοί στον δρόμο και περίμεναν δίχως να μιλούν το τέλος των διαδικασιών επί τόπου, για να προβούν στα επόμενα στάδια και τη μεταφορά στην ΒΙΑΛ
Είχα πολύν καιρό να πέσω σε λάντινγκ, όπως το λένε στην αργκό τους οι περί το προσφυγικό εργαζόμενοι και εθελοντές. Από τότε που έγραψα το Όλα για καλό, στο οποίο περιγράφω το σύγχρονο αυτό προσφυγικό θέμα της ανθρωπότητας στην περιοχή μας, δεν είχα ξανατύχει. Έτσι, θυμήθηκα χθες βράδυ τις παλιές εποχές του 2015 όταν φθάνανε οι βάρκες κάθε νύχτα κατά δεκάδες και οι πρόσφυγες κατά χιλιάδες στο νησί.
Χίος, Ιούλιος 2018
Η Ελλάδα μπορεί στα ονομαστά νησιά της να υποδέχεται κατά χιλιάδες τους καταναλωτές του παγκόσμιου τουριστικού ρεύματος, αλλά στην άκρη της, εκεί όπου τα εκατοντάδες κόκκινα λαμπιόνια των ανεμογεννητριών της τουρκικής ακτής αναβοσβήνουν σαν φάροι φωτίζοντας τα σκοτεινά νερά του θαλάσσιου στενού, οι βάρκες των αποβλήτων του καπιταλισμού ανθρώπων δεν έχουν σταματημό. Μια άλλη όψη καλοκαιριού, μια άλλη όψη Ευρώπης.
