H Μαντώ ήρθε στο Βανκούβερ το 1956 και στρώθηκε αμέσως στην δουλειά, μικρή και μοδιστρούλα.
Την ίδια χρονιά έφτασε στο Βανκούβερ, διασχίζοντας τον Καναδά από το Χάλιφαξ, ο νεαρός Χρήστος Χριστοδούλου.Ο Χρήστος αγάπησε την γλυκιά Μαντώ, αλλά οι καιροί ήταν άλλοι, αυστηροί, και δεν τολμούσε να την πλησιάσει.
Τι σκαρφίστηκε, λοιπόν;
Ξήλωνε τα κουμπιά των πουκάμισών του και της τα πήγαινε να τα ράψει, βρίσκοντας έτσι την ευκαιρία να την βλέπει και να της μιλάει.
Την ίδια χρονιά έφτασε στο Βανκούβερ, διασχίζοντας τον Καναδά από το Χάλιφαξ, ο νεαρός Χρήστος Χριστοδούλου.Ο Χρήστος αγάπησε την γλυκιά Μαντώ, αλλά οι καιροί ήταν άλλοι, αυστηροί, και δεν τολμούσε να την πλησιάσει.
Τι σκαρφίστηκε, λοιπόν;
Ξήλωνε τα κουμπιά των πουκάμισών του και της τα πήγαινε να τα ράψει, βρίσκοντας έτσι την ευκαιρία να την βλέπει και να της μιλάει.
Αυτή η ιστορία αγάπης είχε καλό τέλος. Ο Χρήστος παντρεύτηκε την Μαντώ του στην παλιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου το 1959. Και μετά από λίγο άνοιξε και το πρώτο του εστιατόριο και το ονόμασε – τι άλλο;- « Της Μαντώς» (Mando’s).
Η Μαντώ κι ο Χρήστος έκαναν τέσσερα κορίτσια, κι αργότερα ευτύχησαν να δουν πολλά εγγόνια και δισέγγονα.
Η Μαντώ κι ο Χρήστος έκαναν τέσσερα κορίτσια, κι αργότερα ευτύχησαν να δουν πολλά εγγόνια και δισέγγονα.
Ο κ. Χρήστος κι η κ. Μαντώ δεν έλειπαν από την εκκλησία κι από τις εκδηλώσεις της Ελληνικής Κοινότητας.
Πάντα μαζί, πάντα αγαπημένοι και πολύ αγαπητοί, ένα αξιολάτρευτο ζευγάρι.
Πάντα μαζί, πάντα αγαπημένοι και πολύ αγαπητοί, ένα αξιολάτρευτο ζευγάρι.
Αλλά κάποια Μοίρα τους ζήλεψε, όπως λέει και το τραγούδι, κι από χτες ο κ. Χρήστος έμεινε ξαφνικά απαρηγόρητος χωρίς την Μαντώ του.
Η κ. Μαντώ ήταν μια πολύ δοτική και ζεστή ψυχή, γεμάτη καλοσύνη κι αγάπη για όλους. Κάποτε είχα τυχαία καθίσει δίπλα της στην εκκλησία, πριν να αρχίσει ο εσπερινός. Τα λέγαμε μέχρις ότου ήρθαν δύο από τις κόρες της με τα παιδιά τους. Μόλις τους είδα, σηκώθηκα για να πάω πιο κάτω. «Πού πας;» με ρωτάει η Μαντώ. «Πάω πιο κάτω για να καθίσετε μαζί η οικογένεια.» Η Μαντώ μού έπιασε τότε το χέρι. «Κι εσύ είσαι οικογένεια!» μου είπε. Και δεν με άφησε να μετακινηθώ.
Τελικά αυτό που απομένει από κάποιον που μας φεύγει – το έχω πει πολλές φορές- είναι οι όμορφες αναμνήσεις, ο καλός ο λόγος, κι η αγάπη. Πόσο τυχεροί όσοι αφήνουν πίσω τους μια τέτοια υστεροφημία!!
Καλό ταξίδι, κ. Μαντώ… Η Κοινότητά μας θα φτωχύνει χωρίς την παρουσία σου… Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
(Η Μαντώ κι ο Χρήστος Χριστοδούλου το 2017 μπροστά στην φωτογραφία του γάμου τους,
η φωτογραφία του γάμου το 1959
Ο Χρήστος κι η Μαντώ στο εστιατόριο
Το εστιατόριο «Της Μαντώς»
Η Μαντώ με τις τέσσερεις κόρες της
η φωτογραφία του γάμου το 1959
Ο Χρήστος κι η Μαντώ στο εστιατόριο
Το εστιατόριο «Της Μαντώς»
Η Μαντώ με τις τέσσερεις κόρες της
Οι φωτογραφίες ανήκουν στις Vivian Beciaris (Παρασκευή Μπεκιάρη) και Evelyn Economos (Ευαγγελία Οικονόμου).
Διαφήμιση
