Με χαρά διάβασα πως αναπαύθηκε η Άννα Σουρέ, η κυρά του Κάμπου, η αγαπημένη…
Δυο φορές είχα περάσει να τη δω στην κλινική του Καστάνια όσο ήμουνα στη Χίο κι ήταν πια αγνώριστη, η σκιά του παλιού της εαυτού, αυτό που λένε πολλοί ένα «φυτό». Της έκοβα γιασεμιά από τον κήπο μας και της τα άφηνα σ’ ένα πλαστικό ποτηράκι. Ελπίζω τουλάχιστον να άκουσε τη μυρωδιά τους, εκείνη που τόσο λάτρευε τα λουλούδια.
Θυμάμαι τον κήπο του κ. Δημήτρη, του πατέρα της, τον μοναδικό. Ένας παράδεισος στη γειτονιά μας σαν ήμουνα παιδί! Όλο εκεί βρισκόταν, να φροντίζει τα λουλούδια και τα δεντράκια του. Τους πηγαίναμε συχνά επίσκεψη με τη γιαγιά και τη μαμά μου. Η χαρά μου όταν ήταν εκεί η κ. Άννα, που μ’ έκανε γούστο και μου έδινε σημασία. Με έβαζε να τις απαγγέλλω παιδικά ποιήματα. Μια φορά, μερικοί μεγάλοι εξακολουθούσαν να μιλούν ενώ ετοιμαζόμουνα ν’ αρχίσω την απαγγελία. Τσατίστηκα τότε και τους είπα: «Και τώρα βούβα!!» Αυτό το θυμόταν πάντα η κυρία Άννα και μου το έλεγε, σκάζοντας στα γέλια, όποτε πήγαινα να τη δω.
Η τελευταία μου βίζιτα στην κ. Άννα ήταν το 2019 – πριν τον τρισκατάρατο ιό!- σαν διένυε πια την ένατη δεκαετία τής ζωής της στον αγαπημένο της Κάμπο, στο σπίτι με τις μανταρινοπορτοκαλιές που φύτεψε ο λατρεμένος της πατέρας, περιτριγυρισμένη από φωτογραφίες κι αναμνήσεις αλλοτινών εποχών. Καθίσαμε μαζί στον καναπέ και μου είπε ιστορίες από τα παιδικά της χρόνια στη Ρουμανία, για την φιλία του Πλαστήρα με τον πατέρα της, για το αρχοντικό Σουρέδικο, για το μεγάλο πάθος της -το θέατρο, για την χαμένη πια αδελφή της τη Χρυσούλα και τ’ ανήψια και μικρανήψια της στη Δανία.Η γάτα της πηδούσε μέσα από το ανοιχτό παράθυρο, κι η κυρία Άννα τής μιλούσε σαν νά ‘ταν άνθρωπος.
Καλό ταξίδι στα περιβόλια του ουρανού, κ. Άννα.
(Στην τελευταία φωτογραφία η κ. Άννα στην γνωστή διαφήμιση των χυμών Κάμπου.
Οι άλλες φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο της Σοφίας Καρασούλη, με λεζάντες γραμμένες από την αείμνηστη Αννα Σουρέ).
Διαφήμιση
