Πριν 51 χρόνια η νεολαία ξεσηκώνεται και αντιδρά ζητώντας το τέλος της δικτατορίας. Απαιτεί αλλαγή και αναζητά ένα καλύτερο μέλλον, δημοκρατία, ισότητα και δικαιοσύνη. Συνθήματα όπως Ψωμί, Παιδεία, Ελευθέρια, Λαέ πείνας γιατί τους προσκυνάς, κ.α, ακούγονται στην εξεγερμένη πρωτεύουσα.
Σήμερα τα αιτήματα των αγωνιζόμενων φοιτητών, εργατών, μαθητών και του λαού της Αθήνας που πήρε μέρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα και ζωντανά όσο ποτέ άλλοτε!
Η αυτονόητη ανάγκη για σίτιση δεν είναι δεδομένη. Η πλειοψηφία προσπαθεί να τα βγάλει πέρα κάνοντας τεράστιες περικοπές ακόμα και σε βασικά αγαθά καθημερινότητας. Μια επίσκεψη στις αγορές τροφίμων αρκεί για να καταλάβεις ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ο πληθωρισμός καταπίνει τα μικρά εισοδήματα του λαού.
Την ίδια ώρα οι εταιρείες παροχής ενέργειας κερδοσκοπούν εις βάρος μας και με την ανοχή του κράτους συντελείται μια βίαιη αναδιανομή πλούτου.
Είναι τουλάχιστον γελοίο την στιγμή που παρουσιάζονται από τους αρμόδιους μυώσεις σε λίγα βασικά αγαθά της τάξης του 10% κατά μέσο όρο, ενώ πρώτα είχαν ανέβει κατά 80%, την ίδια ώρα η χονδρική τιμή του ρεύματος να αυξάνετε κατά 150% μέσα σε τρις μέρες. Κανείς δεν ξέρει τι θα πληρώσουμε τον επόμενο μήνα στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Αντίθετα τα μόνα σίγουρα είναι τα κέρδη των τραπεζών, που φτάνουν την τάξη των δισεκατομμυρίων, εις βάρος του λαού. Μια καθημερινή, νομιμοποιημένη κλοπή.
Στην παιδεία η συνεχής υποβάθμισή της δημιουργεί ένα ασφυκτικό κλήμα στα σχολεία μας. Με ποιο πρόσφατο παράδειγμα την κατάργηση των σχολικών επιτροπών η οποία έφερε μεγάλη αναστάτωση στην εύρυθμη λειτουργία τους. Όλοι οι εμπλεκόμενοι στην εκπαίδευση μιλούν για μεγάλα κενά σε όλα τα επίπεδα.
Η παιδεία η μόνη πηγή προόδου μιας κοινωνίας βρίσκεται σε βαριά κρίση. Καθημερινά γεγονότα παρενόχλησης, βίας και αύξησης του σχολικού εκφοβισμού μεταξύ μαθητών αντιμετωπίζονται με την καταστολή αλλά όχι με πρόληψη. Είναι
άμεση η ανάγκη επέμβασης στην σχολική κοινότητα με κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό που θα διδάξει στους μαθητές την ενσυναίσθηση, την συμπερίληψη και την αποδοχή της διαφορετικότητας καλλιεργώντας τους ταυτόχρονα τις αξίες και ιδανικά της πατρίδας μας.
Γιατί τα τελευταία χρόνια ο άκρατος δικομματισμός είναι αυτός που έχει οδηγήσει στην στρέβλωση της πραγματικότητας.
Το χειρότερο όλων είναι ότι τα θέματα των ελευθεριών και της δημοκρατίας λόγω του καθημερινού αγώνα για επιβίωση περνούν σε δεύτερη μοίρα. Η δημοκρατία μας βάλετε και δοκιμάζεται καθημερινά. Για ποια ελευθερία μπορούμε να μιλάμε σήμερα αφού η άτυπη δουλεία της διπλής και τριπλής εργασίας μας αναγκάζει να ζούμε στην άτυπη φυλακή της καθημερινότητας και του βιοπορισμού. Για μια μακρά περίοδο είχαμε καταφέρει να κατακτήσουμε με τον αγώνα του λαού πολλές από τις επιδιώξεις μας.
Σήμερα τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο και όλα αλλάζουν. Η ύπαρξη πόλεμων και η ανάπτυξη των ακροδεξιών δυνάμεων αλλάζουν κάθε αντίληψη απελευθέρωσης από λάθη του παρελθόντος και μας οδηγούν στην επανάληψη των ίδιων αρνητικών επιλογών με τα ίδια ολέθρια αποτελέσματα. Η άνοδος της ακροδεξιάς είναι αποτέλεσμα της αύξησης της φτώχειας και της μείωσης του βιοτικού αλλά και εκπαιδευτικού επιπέδου καθώς και της υποχώρησης ελευθεριών εν καιρό δημοκρατίας. Της αύξησης των ανισοτήτων και της μεταφοράς οικονομικής δύναμης σε λίγους και εκλεκτούς.
Την όλο και λιγότερη επένδυση στην παιδεία, την εκπαίδευση και τις επιστήμες. Αν δεν αντιμετωπιστούν οι αιτίες να θεωρούμε δεδομένο ότι θα ξαναζήσουμε τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας μας.
Συνοψίζοντας, οφείλουμε και εμείς να αγωνιστούμε για μια νέα αλλαγή όπως έκαναν όλοι εκείνοι που θυσιάστηκαν για να μπορούμε εμείς σήμερα να ζούμε ελεύθεροι, μα πάνω από όλα για τα παιδιά και τα εγγόνια μας που το μέλλον όχι μόνο τους ανήκει αλλά και τους περιμένει!
Οι νέες προκλήσεις όπως η κλιματική κρίση, η τεχνητή νοημοσύνη και η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας θα δημιουργήσουν μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητα μας αναγκάζοντας μας να δώσουμε νέες μάχες για τα αυτονόητα.
Γεώργιος Ισ. Αμέντας