Στη μνήμη του μαστρο-Νίκου Μπαλή, γράφει ο Δ. Ψωμαδάκης

Τον πρωτοσυνάντησα το φθινόπωρο του 1983 στα Καρδάμυλα, στο γραφείο της ΔΕΗ εκεί στον συνοικισμό. Βιαστικός, φουριόζος μα με πλατύ χαμόγελο με υποδέχθηκε. Για μένα ήταν το ξεκίνημα της επαγγελματικής σταδιοδρομίας και για εκείνον το τέλος.

Το λίγο χρόνο που δουλέψαμε μαζί, (συνταξιοδοτήθηκε το 1984) υπήρξε για μένα ο Μέντορας μου, που με αγάπη με οδήγησε στα πρώτα βήματα σ ένα τόπο και μια εργασία που μου ήταν άγνωστα.

Η γενιά του Νίκου Μπαλή ήταν η γενιά των εργαζομένων που πήρε την ιδιωτική εταιρεία ηλεκτρισμού και με ιδρώτα, κόπο και αίμα την ανέβασε στην κορυφαία Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, μια από τις μεγαλύτερες ηλεκτρικές δημόσιες εταιρίες στην Ευρώπη, για να την ξεπουλήσουν σήμερα οι ανάξιοι που διαχρονικά κυβερνούν τούτη τη χώρα.

Εκείνα τα χρόνια όταν έλεγαν ΔΕΗ οι κάτοικοι απ’ τη Συκιάδα, Λαγκάδα, Καρδάμυλα ως πάνω τα χωριά εννοούσαν Μπαλής.
Ήταν το λύσε και το δέσε του τόπου στο τομέα του. Αεικίνητος, δραστήριος, λίγο νευρικός, μα πάντοτε αποτελεσματικός. Πέρασαν χρόνια απ’ όταν έφυγε, για να αντικατασταθεί το όνομα του στη συνείδηση των κατοίκων με το νέο υπάλληλο.

Αυτός ήταν ο Νίκος Μπαλής γιος προσφύγων απ’ τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας. Ένας γλυκός, συμπαθητικός, καλός άνθρωπος. Μια ήσυχη φυσιογνωμία του τόπου τούτου. Έφυγε χτες (31/3/21) για το τελευταίο μακρινό ταξίδι.

Στο καλό μαστρο Νίκο ….. Θα σε θυμάμαι πάντα.

Δημήτρης Ψωμαδάκης
1 Απριλίου 21 ·