Ποίημα του Φώτη Αγγουλέ χαρακτηριστικό της θρησκευτικότητας του- το δημοσιευόμενο-, κι ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του που δεν είναι πολιτικό.
<Ειρήνη ημίν, Ειρήνη>
<Και τώρα, να η Ανάσταση! Ώ τι άστρο θα ανατείλει!
Αγκαλιαστείτε αδελφικά, σφικτά κι οχτροί και φίλοι.
Η αγάπη υψώνει σε ναό, τη φάτνη τη φτωχή.
Έξω από τούτη τη χαρά κανένας ας μη μείνει.
Αλήθεια πόσο πόνεσε η ανθρώπινη ψυχή-
Ειρήνη ημίν, Ειρήνη.>.
Ποιητής-Φώτης Αγγουλές, (1911- 27/28 Μαρτίου 1964).
Με το ποίημα αυτό ‘κλείνει’ την τελευταία ποιητική του συλλογή <Φουτσιγιάμα> /Χίος 1962, ο Φ. Αγγουλές.
Σκανδαλωδώς επίκαιρος…
Το ποίημα γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο που ο ποιητής μεταχειρίστηκε πολύ συχνά σε όλες του τις συλλογές και που αποδεικνύει ακόμη μία φορά- όπως ήδη προανέφερα-, ένα βασικό χαρακτηριστικό της ποίησης αλλά και της ζωής του επαναστάτη και προλετάριου ποιητή μας, την θρησκευτικότητα.
ΕΙΡΗΝΗ… Ας βγει αληθινή η ευχή αυτή του ποιητή Φώτη Αγγουλέ. ‘ΕΙΡΗΝΗ’, τελευταία λέξη… του τελευταίου ποιήματος του… στην τελευταία συλλογή του.
(1911- 27/28 Μαρτίου 1964).
Για το chiosnews.com
Τασσώ Γαΐλα.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
