Αρχική Νέα Τοπικά “Συντεταγμένες” για το Αίπος δίνει ο Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Βροντάδου

“Συντεταγμένες” για το Αίπος δίνει ο Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Βροντάδου

207

“Ο Ιερός Ναός τον οποίον εκπροσωπούμε δεν είναι διατεθειμένος να απεμπολήσει το δικαίωμά του κυριότητας επί του οροπεδίου Αίπους, επιτρέποντας, συναινώντας ή ανεχόμενος οποιαδήποτε παράνομη και άνευ δικαιώματος επέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου ή όποιου τρίτου, ενεργούντα κατ’ εντολή του οπουδήποτε της ιδιοκτησίας του εκεί”, τονίζει σε αναλυτική επιστολή τόσο με τις συντεταγμένες της περιουσίας του αλλά και τις δικαστικές πράξεις κατοχύρωσης ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Βροντάδου για την πολυσυζητημένη περιοχή του 15ου χλμ Χίου- Βολισσού..

Καλώντας τον υφυπουργό Εθνικής Αμυνας, εθνικό συντονιστή για το προσφυγικό, Αλκιβιάδη Στεφανή να απέχουν ως Διοίκηση από κάθε πράξη, ενημερώνει ότι θα προσφύγει στη δικασιούνη χωρίς άλλη ενημέρωση σε περίπτωση καταπάτησης της περιουσίας του.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΙΟΥ
ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ
ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΡΟΝΤΑΔΟΥ

Προς Γραφείο
Υφυπουργού Άμυνας και Εθνικού Συντονιστή για την αντιμετώπιση του
προσφυγικού – μεταναστευτικού ζητήματος, κ. Αλκιβιάδη Στεφανή, λεωφόρος
Μεσογείων 227 – 231, Αθήνα.

Κοινοποίηση προς:
1. Υφυπουργό αρμόδιο για θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης, βουλευτή Χίου, κ.
Παναγιώτη Μηταράκη.
2. Δήμο Χίου, νόμιμα εκπροσωπούμενου από τον Δήμαρχο, κ. Σταμάτη
Κάρμαντζη.
3. ΜΜΕ Χίου.

Αξιότιμε Κύριε Υφυπουργέ,

Περιήλθε σε γνώση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού τον οποίον εκπροσωπούμε, σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις στον τύπο του πρώτου των προς ους κοινοποιείται η παρούσα Υφυπουργού και βουλευτή Χίου, καθώς και δημοσιεύματα των τοπικών ΜΜΕ, φερόμενη κυβερνητική πρόθεση κατασκευής Προαναχωρησιακού Κέντρου Κράτησης Αλλοδαπών (ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α.) και Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης (Κ.Υ.Τ.) εντός έκτασης επί του οροπεδίου Αίπους περιφέρειας Βροντάδου Χίου, κείμενης στο ύψος του 15ου χιλιομέτρου της επαρχιακής οδού Χίου – Βολισσού. Στον βαθμό που η εν λόγω πληροφόρηση απηχεί τον πραγματικό κυβερνητικό σχεδιασμό λήψης μέτρων προς αντιμετώπιση της προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης στη νήσο
Χίο – δεδομένου ότι μέχρι στιγμής ουδεμία επίσημη ανακοίνωση καθ’ ύλην αρμοδίου επί του ζητήματος έχει υποπέσει στην αντίληψή μας – επιθυμούμε να θέσουμε υπόψη σας τα ακόλουθα:

1. Ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Βροντάδου (στο εξής, ο Ιερός Ναός) τυγχάνει μόνος και αποκλειστικός κύριος του συνόλου της εδαφικής έκτασης, η οποία συγκροτεί τη γεωμορφολογική ενότητα του οροπεδίου Αίπους Βροντάδου Χίου, συμπεριλαμβανομένων των ανατολικών κλιτύων του όρους, επιφάνειας περί τα τριάντα τρεις χιλιάδες πεντακόσια (33500) στρέμματα.
Η έκταση αυτή, διαχωριζόμενη από την επαρχιακή οδό Χίου – Βολισσού σε δύο αυτοτελή τμήματα, εμφαίνεται κατά τα περιμετρικά της όρια στα συνημμένα στην παρούσα δύο (2) διαγράμματα προσεγγιστικής θέσης ακινήτου, εξαρτημένα από το κρατικό σύστημα συντεταγμένων, και ορίζεται ως εξής:
Ανατολικά, με αφετηρία ανενεργό λατομείο (δεύτερη στροφή Αίπους), άνωθεν της καλλιεργημένης περιοχής, ακολουθεί νοητή γραμμή με κατεύθυνση ΒΑ, άνωθεν της καλλιεργημένης περιοχής Μονής Μυρσινιδίου, έως τη θέση «Αλατσόπετρα» και από εκεί έως τη θέση «Μηλιγγάς», συμπεριλαμβανομένου του εκεί ανενεργού λατομείου, ακολούθως δε, από το σημείο αυτό και δυτικά της ΕΟ Χίου – Καρδαμύλων έως το ύψος του ναϋδρίου Άγιος Ιωάννης «Θόλος».
Βορειοανατολικά, από τα καθορισθέντα διοικητικά όρια των άλλοτε Δήμου Βροντάδου και Κοινότητας Συκιάδας, με αφετηρία τη θέση «Σπήλιους» και ακολουθώντας τη χαράδρα «Πλακών» και εν συνεχεία τον υπάρχοντα λιθόκτιστο τοίχο έως τη θέση «Σπάρτινα».
Βόρεια, με αφετηρία τη θέση «Σπάρτινα» έως τη θέση «Ρημόκαστρο» και από εκεί, με όριο την κορυφογραμμή, έως τη θέση «Κροκελή» και «Κατινή Τσουμπάρα».
Βορειοδυτικά, με αφετηρία τη θέση «Κατινή Τσουμπάρα» έως τις θέσεις «Ψιλό Τραχώνι» και «Φλωριού Βουνί» και από εκεί έως τη συμβολή των λαγκαδιών «Ψείρας», εν συνεχεία δε, έως τις θέσεις «Ψηλιόλακος» και «Μαραδόβουνο».
Δυτικά, με αφετηρία τη θέση «Μαραδόβουνο» έως τη θέση
«Κοτσύφι» και, ακολούθως, έως το ρέμα «Αντρόλακος» και από το
ακαλλιέργητο τμήμα της περιοχής «Εγγίσα» έως τα υψώματα «Τούρλια», εν συνεχεία δε, από τη θέση «Σπηλάκια» έως τη θέση «Βουνού Σκάλες».
Νοτιοδυτικά και Νότια, με αφετηρία τη θέση «Βουνού Σκάλες», έως τη θέση «Γούρνες» και από εκεί, κατά σειρά, από τις θέσεις «Μεσοράχη», «Βαθειά Λαγκάδα» και «Καμίτση Λαγκάδι» έως τη θέση «Φαγάνος» και, ακολούθως, από το ρέμα «Αροδάφνες» έως τη θέση «Μπαχά Βρέσιμο», όπου καταλήγει προς νότο η έκταση.

2. Ο Ιερός Ναός, ήδη από τους χρόνους της οθωμανικής κτήσης της νήσου Χίου, πάντως δε από το έτος 1868 τουλάχιστον, νέμεται αδιάκοπα έως σήμερα, σε γνώση όλων και χωρίς να ενοχληθεί κατά την άσκηση της νομής του από οποιονδήποτε, με καλή πίστη και διάνοια κυρίου, την περιγραφείσα έκταση, ασκώντας τις προσιδιάζουσες στον χαρακτήρα και τη μορφολογία της πράξεις νομής, εκμισθώνοντας ανέκαθεν ολόκληρη ως βοσκότοπο, αρχικά,
απευθείας προς τους ποιμένες της περιοχής, από τη δεκαετία δε του 1990, προς τον Δήμο Βροντάδου και, ακολούθως, τον διάδοχό του Δήμο Ομηρούπολης, ο οποίος εν συνεχεία την υπεκμίσθωνε προς αυτούς, καθώς επίσης, τμήματά της προς λατομικές επιχειρήσεις, τα τελευταία δε έτη και προς τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών για την εγκατάσταση σταθμών και
κεραιών κινητής τηλεφωνίας.

Επίσης, δυνάμει της από μηνός Νοεμβρίου 1938 αναφοράς του προς τη συσταθείσα κατά τον ΑΝ 951/1937 επιτροπή «περί
εξακριβώσεως και κατανομής των εν ταις Νέαις Χώραις περιουσιών», που εφάρμοσε τις διατάξεις του Ν 2508/1920, ο Ιερός Ναός αιτήθηκε την αναγνώριση της κυριότητάς του στην έκταση. Επί της αναφοράς του εκδόθηκε η υπ’ αρ. 40/1938 απόφαση της επιτροπής, η οποία αναγνώρισε «ως περιουσίαν Σχολικήν, ανήκουσαν εις άπαντα τα Σχολικά Ταμεία της
περιφερείας του Δήμου Βροντάδου τα προς Νότον της Εθνικής οδού Χίου – Βολισσού χωράφια, βουνά άγρια και γαίας βοσκησίμους επί τους όρους Αίπους», ως δε «περιουσίαν Κοινοτικήν, ανήκουσαν εις τον Δήμον Βροντάδου, 1) …., 2) …. και 3) τα προς Βορράν της Εθνικής οδού Χίου – Βολισσού χωράφια και βουνά άγρια και γαίας βοσκησίμους επί του όρους Αίπους».

Όμως, δυνάμει της υπ’ αρ. 1132/1939 απόφασης του ΣτΕ, που
εκδόθηκε κατόπιν της από 15.8.1939 αίτησης ακύρωσης του Ιερού Ναού κατά της απόφασης της επιτροπής, η οποία έγινε δεκτή, ακυρώθηκε στο σύνολό της αυτή (η προσβληθείσα απόφαση), τούτος δε εξακολούθησε να ασκεί τη νομή της έκτασης με τα ανωτέρω προσόντα. Μεταπολεμικά, δυνάμει της υπ’ αρ. 8066/1959 απόφασης του Νομάρχη Χίου (ΦΕΚ 274/1959, τ. Β), τμήμα επιφάνειας 2550 περίπου στρεμμάτων της έκτασης, κηρύχθηκε αναδασωτέο.

Κατά την απόφαση αυτή, η αναδασωτέα έκταση φέρεται ως ανήκουσα κατά κυριότητα στον Ιερό Ναό. Ακόμη, δυνάμει του υπ’ αρ. 78/1986 συμβολαίου, ο Ιερός Ναός μεταβίβασε προς τον άλλοτε Δήμο Βροντάδου, λόγω δωρεάς, την κυριότητα τμήματος επιφάνειας 93064 τμ της έκτασης, όπου εν συνεχεία ο λήπτης της δωρεάς ανήγειρε το συγκρότημα του «Τουριστικού Χωριού Αίπους» (ήδη «Κιβωτός του Κόσμου»). Ακολούθως, καθόσον η κυριότητα του μεταβιβασθέντος αμφισβητήθηκε από τη Διεύθυνση Δασών Χίου, ισχυριζόμενη, δυνάμει του υπ’ αρ. 756/13.3.1987 εγγράφου της, ότι αποτελεί δημόσια δασική έκταση, ο Δήμος Βροντάδου άσκησε κατά του Ελληνικού Δημοσίου ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου την υπ’ αρ. 125/16.7.1987
αναγνωριστική κυριότητας αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αρ. 225/1987 απόφαση του δικαστηρίου που δίκασε, που την έκανε δεκτή, κρίνοντας ότι «κύριος του επιδίκου ακινήτου είναι ο Δήμος Βροντάδου Χίου, ο οποίος απέκτησε την κυριότητα κατά πρωτότυπο τρόπο με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, ασκώντας τις πράξεις νομής που αναφέρθηκαν από το έτος 1986 και μετά, προσμετρώντας δε στο χρόνο νομής του, τον χρόνο νομής του δικαιοπαρόχου του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου, ο οποίος ασκούσε πράξεις νομής προ του έτους 1900, ήτοι με άσκηση νομής για χρονικό διάστημα πλέον της εικοσαετίας, αλλά και με παράγωγο τρόπο κατ’ άρθρο 1033 ΑΚ».

Κατά της απόφασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε ενώπιον του Εφετείου Αιγαίου την από 2.12.1987
υπ’ αρ. 72/20.1.1988 έφεση, όμως κατά την ορισθείσα ημερομηνία συζήτησης (29.1.1988) το εκκαλούν με δήλωσή του που καταχωρίστηκε στα πρακτικά παραιτήθηκε από το δικόγραφο της ασκηθείσας αλλά και από το δικαίωμά του άσκησης νέας έφεσης. [Η συνήθως προβαλλόμενη από τη Διεύθυνση Δασών Χίου, ως τίτλος δήθεν δικαστικής αναγνώρισης κυριότητας υπέρ του Δημοσίου, υπ’ αρ. 5/1991 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Χίου, που απέρριψε αναγνωριστική  κυριότητας αγωγή του Ιερού Ναού κατά του Ελληνικού Δημοσίου, με επίδικο
αντικείμενο την έκταση, ουδόλως παράγει ουσιαστικό δεδικασμένο επί του εισαχθέντος προς κρίση δικαιώματος του Ιερού Ναού, δεδομένου ότι η αγωγή απορρίφθηκε ως αόριστη, λόγω ελλιπούς περιγραφής του επίδικου κτήματος.

Επίσης, η επικαλούμενη από τη Διεύθυνση Δασών Χίου απόρριψη του δελτίου αντιρρήσεων του Ιερού Ναού κατά της υπ’ αρ. 13815/2007 πράξης χαρακτηρισμού που εξέδωσε, ως δασικών, εδαφικών τμημάτων συνολικής επιφάνειας 3000 περίπου στρεμμάτων επί του οροπεδίου, αφορά και μόνον την απόκρουση από τον Ιερό Ναό του χαρακτηρισμού αυτών ως δασικών, και
όχι βεβαίως το δικαίωμά του κυριότητας, περί του οποίου άλλωστε η Διεύθυνση Δασών, όπως και η επιτροπή επίλυσης δασικών αμφισβητήσεων, που εκδικάζει τις ασκούμενες αντιρρήσεις κατά των πράξεων χαρακτηρισμού, είναι αναρμόδιες να αποφανθούν].

3. Τέλος, υπό την εκδοχή ότι και αυτή η περιοχή που φέρεται να επελέγη για την κατασκευή των ανωτέρω Κέντρων, έχει ήδη ή δύναται να χαρακτηρισθεί, με πράξη της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών Χίου, ως δασική ή εμπίπτουσα στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, δεν καλύπτεται από το κατά κανόνα ισχύον τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Δημοσίου επί δασών και δασικών εκτάσεων, δεδομένου ότι το τεκμήριο τούτο κάμπτεται προκειμένου περί εκτάσεων τέτοιου χαρακτήρα στις περιφέρειες των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης και των Νομών Λέσβου, Χίου, Σάμου και των νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων (άρθρο 62 εδ. β του Ν 998/1979, το οποίο μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 37 παρ. 1 του Ν 4280/2014 περιέλαβε και την περιοχή της Μάνης). Επομένως, στην περίπτωση δασών και δασικών εκτάσεων στη νήσο Χίο, μόνη η υπό του Δημοσίου επίκληση ή απόδειξη της δασικής μορφής όποιας έκτασης, δεν αρκεί για τη θεμελίωση δικαιώματος κυριότητάς του επ’ αυτής, αλλά απαιτείται, προς τη δικαστική παραδοχή τέτοιας κυριότητας, η επίκληση, και σε περίπτωση αμφισβήτησης, η απόδειξη της κτήσης του, κατά έναν από τους προβλεπόμενους νόμιμους τρόπους κτήσης κυριότητας.

Κύριε Υφυπουργέ,

Υπό τα ως άνω εκτιθέμενα, ο Ιερός Ναός τον οποίον εκπροσωπούμε δεν είναι διατεθειμένος να απεμπολήσει το δικαίωμά του κυριότητας επί του οροπεδίου Αίπους, επιτρέποντας, συναινώντας ή ανεχόμενος οποιαδήποτε παράνομη και άνευ δικαιώματος επέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου ή όποιου τρίτου, ενεργούντα κατ’ εντολή του οπουδήποτε της ιδιοκτησίας του εκεί.

Εκ του λόγου αυτού ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ να απόσχετε (η Διοίκηση) από κάθε πράξη, η οποία θα συνιστά παράνομη προσβολή του εν λόγω δικαιώματος του Ιερού Ναού, ακυρώνοντας και ανακαλώντας μάλιστα, εφόσον ισχύει, τον φερόμενο σχεδιασμό κατασκευής ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α. και Κ.Υ.Τ. στο οροπέδιο Αίπους, συνάμα δε, ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, ο Ιερός Ναός
πρόκειται να ασκήσει κατά του προσβολέα, αμέσως και δίχως άλλο, ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων, κάθε προσφερόμενο από τον νόμο μέσο προσωρινής και οριστικής δικαστικής προστασίας του δικαιώματός του επί της ιδιοκτησίας, αλλά και προς πλήρη αποκατάσταση της περιουσιακής και ηθικής βλάβης που ήθελε υποστεί.

Μετά τιμής

Εκ μέρους
του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου

Ο Πρόεδρος

ΙΩΑΝΝΗΣ Μ. ΚΟΝΤΟΣ

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ

Διαφήμιση