Ποιο ήταν το πρώτο μου βιβλίο;
Ο Κοντορεβυθούλης ή η Κοκκινοσκουφίτσα; Πάντως και τα δυο υπάρχουν ακόμη σε κάποιο ντουλαπάκι στο σπίτι μας στη Χίο, μικρά βιβλιαράκια για παιδικά χεράκια, με ζωγραφιές και σελίδες κιτρινισμένες από τον καιρό.
Είναι σα να βλέπω την Κοκκινοσκουφίτσα με το καλαθάκι της και τον κακό το λύκο να παραμονεύει, ενώ ο Κοντορεβυθούλης πετάει με τις φτερωτές μπότες του γίγαντα πάνω από δάση και ποτάμια…Θυμάμαι τις ιστορίες από το “´Ακουσέ με, Μαρία μου” με τη μικρή Μαρία, την εγγονούλα της Αντιγόνης Μεταξά, της αγαπημένης μου “θεία Λένας”, στο εξώφυλλο.
Και πώς να ξεχάσω τα τρία αδελφάκια, την Ταμάρα, τον Φετί, και τον Τιζό, που έπιασαν φιλίες με τ’ αγρίμια μια παγωμένη νύχτα στο βορά του μακρινού Καναδά;
Λίγα χρόνια μετά, με μάγεψε η ιστορία του μικρού λόρδου και το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον στα φτερά των αγριόχηνων της Σκανδιναβίας.
Κι ύστερα μπήκε στη ζωή μου ο Ιούλιος Βερν κι η δική μας Πηνελόπη Δέλτα!
Τι περιπέτειες με τον πλοίαρχο Νέμο και τον Φιλέα Φογκ, με τον Μάγκα και τον Τρελαντώνη…!
Και πόσα δάκρυα για την αυτοθυσία του ευγενικού Κωνσταντίνου, κι ακόμη περισσότερα για τον μικρό Γιωβάν των μυστικών του Βάλτου.
Είναι σα να βλέπω την Κοκκινοσκουφίτσα με το καλαθάκι της και τον κακό το λύκο να παραμονεύει, ενώ ο Κοντορεβυθούλης πετάει με τις φτερωτές μπότες του γίγαντα πάνω από δάση και ποτάμια…Θυμάμαι τις ιστορίες από το “´Ακουσέ με, Μαρία μου” με τη μικρή Μαρία, την εγγονούλα της Αντιγόνης Μεταξά, της αγαπημένης μου “θεία Λένας”, στο εξώφυλλο.
Και πώς να ξεχάσω τα τρία αδελφάκια, την Ταμάρα, τον Φετί, και τον Τιζό, που έπιασαν φιλίες με τ’ αγρίμια μια παγωμένη νύχτα στο βορά του μακρινού Καναδά;
Λίγα χρόνια μετά, με μάγεψε η ιστορία του μικρού λόρδου και το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον στα φτερά των αγριόχηνων της Σκανδιναβίας.
Κι ύστερα μπήκε στη ζωή μου ο Ιούλιος Βερν κι η δική μας Πηνελόπη Δέλτα!
Τι περιπέτειες με τον πλοίαρχο Νέμο και τον Φιλέα Φογκ, με τον Μάγκα και τον Τρελαντώνη…!
Και πόσα δάκρυα για την αυτοθυσία του ευγενικού Κωνσταντίνου, κι ακόμη περισσότερα για τον μικρό Γιωβάν των μυστικών του Βάλτου.
Για μένα τα βιβλία ήταν, είναι, και θα είναι τα πιο όμορφα δώρα, τα δώρα που χαρίζουν αλησμόνητες περιπέτειες και μοναδικές συγκινήσεις, τα δώρα που δεν παλιώνουν με το χρόνο, τα δώρα που ανοίγεις ξανά και ξανά…
Τις γιορτές φέτος χαρίστε βιβλία!
Διαφήμιση